Co-translationele aggregatie en de cellulaire factoren die het voorkomen

De meeste eiwitten moeten een specifieke structuur aannemen om functioneel te zijn. Bij hun productie zijn eiwitten echter grotendeels ongestructureerd. Er wordt daarom veel cellulaire energie geïnvesteerd in het assisteren van eiwitten bij hun vouwing en het behouden van hun gevouwen structuur. Eiwitaggregatie vormt een grote bedreiging voor dit proces: de meeste eiwitten bevatten aminozuursegmenten die normaal gezien begraven zitten in de gevouwen structuur, maar die bij blootstelling aan het solvent de neiging hebben intermoleculaire interacties aan te gaan die het eiwit verhinderen te vouwen, en die leiden tot de vorming van potentieel cytotoxische aggregaten. Eiwitaggregatie werd dan ook gelinkt aan meer dan dertig ziekten, en die lijst neemt toe. 
Aangezien eiwitten structuur ontberen tijdens hun translatie, is de kans groot dat ze hun aggregatie-gevoelige segmenten blootstellen. Desondanks is er nog weinig of geen onderzoek gevoerd naar co-translationele aggregatie. Dit is precies het doel van het hier voorgestelde onderzoek. Ik zal nagaan of en waar co-translationele aggregatie optreedt, en de cellulaire actoren achterhalen die het moeten vermijden. Verder zal ik onderzoeken of en hoe de kinetiek van translatie co-translationele aggregatie beïnvloedt. Zodoende zal dit onderzoek ongeëvenaarde inzichten opleveren in het proces van co-translationele aggregatie, een domein dat tot hiertoe onontgonnen was in het proteostaseveld.