Bepalen van de rol van gedefinieerde colliculaire celtypes in visuele veld-afhankelijke aangeboren gedragingen

Aangeboren gedragingen zijn essentieel voor de overleving. Visuele signalen die een roofdier nabootsen, lokken bevriezings- of vluchtreacties uit, terwijl signalen die naar een prooi verwijzen de aandacht van het dier trekken en toenaderingsreacties uitlokken. Verrassend genoeg kunnen deze verschillende uitkomsten worden teweeggebracht door louter de positie van de stimulus in het gezichtsveld te veranderen. Zowel aversie als benadering worden beïnvloed door een reeks visuomotorische circuits die door de superieure colliculus lopen. We weten dat bepaalde typen colliculaire cellen specifieke acties uitvoeren via specifieke uitvoerpaden. Hoe deze neuronen gedragsmatig opvallende visuele kenmerken coderen en of hun respons verandert naargelang het deel van het gezichtsveld waarnaar ze kijken, blijft echter onbekend. Hier onderzoek ik de rol van genetisch geïdentificeerde breed- en smalveld neuronen van de superieure colliculus van de muis bij het aansturen van gedragingen geïnduceerd door ethologisch-relevante stimuli in het bovenste en onderste gezichtsveld. Om dit te bereiken zal ik door middel van neurale opnames hun responseigenschappen karakteriseren en door middel van virale tracing methodes hun brein-brede inputs en outputs in kaart brengen. Optogenetische inactivering van hun activiteit tijdens de monitoring van het gedrag van het dier, zal het effect van hun retinotopic locatie op opgewekt gedrag bepalen. Gecombineerd zullen deze resultaten licht werpen op de regionale architectuur van de superieure colliculus, de mechanismen die visueel veld-afhankelijk gedrag bepalen, en meer algemeen hoe de hersenen visuele informatie coderen en verspreiden.