DE VERKLARING VAN SUBCELLULAIRE IJZERHOMEOSTASE IN CANDIDA ALBICANEN IN DE AANWEZIGHEID EN AFWEZIGHEID VAN DE ANTIFUNCTIONELE DRUG FLUCONAZOLE

C. albicans maakt deel uit van het natuurlijke menselijke microbioom en wordt voornamelijk aangetroffen in het maagdarmkanaal, op de huid en op slijmvliesoppervlakken. In sommige omstandigheden kan C. albicans echter overschakelen naar een pathogene levensstijl die leidt tot candidiasis. Vooral immuungecompromitteerde patiënten en patiënten die een transplantatie ondergaan, zijn de belangrijkste risicogroepen voor een Candida-infectie. Een probleem dat momenteel in ziekenhuizen wordt waargenomen, is de toename van de resistentie tegen azoolgeneesmiddelen. Een belangrijke reden voor het snel optreden van fluconazolresistentie is het feit dat fluconazol een fungistatisch geneesmiddel is tegen C. albicans. Eigenlijk groeit een subpopulatie van cellen zelfs langzaam in aanwezigheid van hoge fluconazolconcentraties. In werk uitgevoerd in het gastlaboratorium werd vastgesteld dat het ijzergehalte belangrijk is voor dit tolerantiemechanisme, aangezien verwijdering van ijzer uit de cel (bijv. Door toevoeging van doxycycline of andere ijzerchelatoren) het fungistatische karakter van fluconazol omzet in een fungicide middel (Fiori et al. AAC 2012). Een screening in de modelgist Saccharomyces cerevisiae toonde aan dat mitochondriën een belangrijke rol spelen bij deze door ijzer gemedieerde tolerantie, wat vervolgens ook werd bevestigd voor C. albicans. Hoe ijzer dit proces bemiddelt, is onbekend. Is de instroom van ijzer in mitochrondria belangrijk? Hoe is dit geregeld? Is ijzerhomeostase in de cel en tussen organellen belangrijk? Welk mechanisme koppelt fluconazol aan het ijzerregulon en hoe beïnvloedt dit de tolerantie?