Studie van alfa-synucleïne aggregatie en propagatie in preklinische modellen voor meervoudige systeem atrofie

Multipele systeem atrofie (MSA) is een zeldzame neurodegeneratieve ziekte gekarakteriseerd door een vlugge en aggressieve afname van motorische en autonome functies. Er zijn momenteel geen symptomatische of ziekte-modificerende behandelingen voor MSA. De belangrijkste neuropathologische kenmerken zijn aggregaten van het alfa-synucleïne (αSYN) eiwit gekend als gliale cytoplasmatische inclusies (GCIs) in oligodendrocyten.
De meeste studies hebben zich toegespitst op het centraal zenuwstelsel (CZS), maar er is meer en meer evidentie voor αSYN aggregaten in de periferie, wat correleert met de vroegste symptomen en aangetaste regio’s. De mogelijkheid van αSYN om zich te verspreiden als een prion ondersteunt de hypothese dat de ziekte zou starten in de periferie en zich later uitbreidt naar de hersenen wanneer de motorische problemen zich uiten. In dit project beogen we nieuwe modellen voor MSA te ontwikkelen om de propagatie van αSYN te bestuderen van de periferie naar het CZS, als mogelijke factor in de pathogenese. Daarenboven willen we ook de mogelijke rol bestuderen van infecties als initiator en van MSA-gerelateerde genetische varianten als facilitator van het ziekteverloop. Dit project zal nieuwe inzichten opleveren in potentiële pathogene mechanismen van MSA, en mogelijkheden voor prospectieve therapeutische strategieën.