De derde ruimte: een mozaïk van innovatieve samenwerkingsverbanden tussen burgers en onderzoekers in co-creatief, participatief onderzoek vanuit een vrouwelijk perspectief, gefinancierd door de VLIR

In dit project proberen we de consequenties voor vrouwelijke deelnemers én vrouwelijke onderzoekers die in uitdagende buurten en gemeenschappen met elkaar proberen samen te werken in het verrichten van veldwerk scherp te krijgen. Beide groepen lopen een risico om tijdens het onderzoek blootgesteld te worden aan geweld of pesterijen. We richten onze blik op het hertekenen van het concept onderzoeksruimte en dagen de idee van plaatsgebaseerd veldwerk verder uit. In veel van de gemeenschapsprojecten waarvoor we ons engageren benoemen we de geografische ruimte waar we tijdelijk werken als 'de setting' om ze te onderscheiden van onze academische ruimte.

Wanneer we als onderzoeker actief zijn creëren we een venster tussen beide ruimtes, zodat we op geijkte momenten van de ene naar de andere zone kunnen reizen. We brengen tijd door in gemeenschappen om vertrouwen te winnen. Niet zelden ligt het risico om blootgesteld te worden aan een niet intentionele identificatie als 'degene met hiv', of 'degene die een abortus kreeg' etc. bij de deelnemer die zich met ons onderzoek inlaat. Dit kan onbedoeld leiden tot een verdere stigmatisering van de deelnemers als het onderwerp van de onderzoeker eenmaal is geïdentificeerd door de leden van de gemeenschap. Vrouwen worden meer getroffen door een dergelijke stigmatisering en de daaraan gekoppelde sociale uitsluiting omwille van hun lagere status. In dit project willen we experimenteren met het creëren van 'een derde ruimte'. In dit project is deze derde ruimte zowel het medium waarmee we een probleem als therapietrouw leren begrijpen én het doel van het project.