< Terug naar vorige pagina

Project

Het verband tussen nieuwe maten voor glycemische controle en vaatstijfheid in type 1 diabetes, en de invloed hierop van hoge-intensiteit intervaltraining.

ACHTERGROND 1. Nieuwe maten voor glycemische controle d.m.v. continue glucose monitoring (CGM; zoals tijd in doel range, glycemische variabiliteit) krijgen toenemende aandacht in type 1 diabetes. Ongunstige glycemische controle heeft een negatieve invloed op vaatstijfheid, een voorspeller voor cardiovasculair lijden. Er is echter een gebrek aan betrouwbare data volgens deze recente methodologie (nl. CGM). 2. Eenvoudig implementeerbare interventies om glycemische controle en vaatstijfheid te verbeteren zijn dus gewenst. Postprandiale intervaltraining is een mogelijke kandidaat maar optimale regimes zijn niet gekend. DOEL 1. Verband onderzoeken tussen glycemische controle (via CGM) en vaatstijfheid in T1DM 2. Effecten bepalen van postprandiale hoge-intensiteit intervalinspanning (HIII) op glycemische controle 3. Evalueren van een HIII-trainingsprogramma op vaatstijfheid, glycemische controle en inspanningscapaciteit METHODE WP1: Cross-sectionele studie (n=60). Meten van glycemische controle met CGM voor 7 dagen; vaatstijfheid (niet-invasief) met carotis-femoralis polsgolfsnelheid en polsgolfanalyse; inspanningscapaciteit met maximale inspanningstest WP2: Acute cross-over RCT(n=32): Vergelijken van 3 postprandiale acute HIII-inspanningen (½, 1 or 2u na maaltijd) om postprandiale glycemische controle te verbeteren WP3: Chronische cross-over RCT(n=12): Gesuperviseerd en thuis- HIII-programma van 12 weken om vaatstijfheid, glycemische controle en inspanningscapaciteit te verbeteren

Datum:1 nov 2020 →  Heden
Trefwoorden:postprandiale inspanning, glycemische controle, vaatstijfheid, intervaltraining, type 1 diabetes
Disciplines:Revalidatie, Inspanningsfysiologie, Preventieve geneeskunde, Metabole ziekten, Fysiotherapie