Ontwikkeling van kunstmatige systemen om cellulaire structuren en functies na te bootsen

Membraanmodellen bleken uniek te zijn als hulpmiddel voor biofysische studies op enkel molecuulniveau. Ondanks
indrukwekkende vooruitgang op het gebied van biomimetische membraanmodellen, zijn er serieuze uitdagingen
het bredere gebruik ervan in biologische toepassingen, bijvoorbeeld hun stabiliteit en het vermogen om ermee te communiceren
andere omgeving. Dit proefschrift beschrijft de ontwikkeling en het gebruik van kunstmembraan voor
biofysische toepassingen. De eerste focus lag op het onderzoeken en ontwerpen van een nieuw membraanmodel
platform dat biologische cellen en weefsels nabootst. In de eerste studie bouwden we een model membraanplatform van
inkapseling van een van het membraanmodel genaamd Droplet Interface Bilayer in hydrogel en we testen de
functie van dit systeem door het opnemen van porievormende eiwitten. In de tweede studie karakteriseren we
amyloïde peptiden oligomeren gedrag met behulp van planaire lipide-techniek. In de laatste studie van dit proefschrift hebben we
ontwierp en construeerde membraan nanomachine van DNA dat het nanomechanische beweging produceert en
transport over het membraan