Naar een juridisch kader voor deeleconomie in de logistiek: cargo bundling.

Verduurzaming van de logistieke sector blijft een grote maatschappelijke uitdaging. Effecten van wegvervoer op luchtkwaliteit en bereikbaarheid zijn bijvoorbeeld in een stad als Antwerpen dagelijks merkbaar. Naast investeringen in een modal shift en milieuvriendelijkere voertuigen, ligt een mogelijke oplossing ook de efficiëntieverhoging van het wegvervoer. Nog steeds rijdt een aanzienlijk percentage vrachtwagens leeg rond en ligt de gemiddelde laadgraad van vrachtwagens zeer laag. Dat is niet enkel slecht nieuws voor de maatschappij, maar ook voor verladers, die uiteindelijk de rekening betalen van al deze lege kilometers. Als middel tot efficiëntieverhoging, zien we ook in de logistiek de deeleconomie zijn intrede doen en dit in de vorm van cargo bundling. Bij cargo bundling bundelen verladers eerst zelf hun deelvrachten met een gemeenschappelijke bestemming tot een volle lading. Op die manier kunnen zij een lagere vrachtprijs genieten dan bij groepage (bundelen van deelvrachten door de vervoerder) het geval is. Op deze manier verlaagt cargo bundling niet alleen de logistieke kosten voor bedrijven en maakt het zo ook nieuwe exportmarkten bereikbaar, maar daarnaast vermindert het ook de maatschappelijke kosten van de logistiek. Zo kan cargo bundling bijdragen aan het realiseren van de beleidsdoelen in de logistieke sector. Cargo bundling vormt echter een uitdaging voor het bestaande juridische kader. Cargo bundling geeft immers aanleiding tot complexe contracten -meerpartijenovereenkomsten en verbonden contracten- waar het transportrecht noch het algemeen contractenrecht aan zijn aangepast. Als gevolg hiervan kan cargo bundling aanleiding geven tot rechtsonzekerheid en zelfs een verhoogde aansprakelijkheidsblootstelling. Daarmee vormt het juridisch kader hier een belemmering voor deze mogelijkheid tot duurzamer vervoer. Doel van dit project is dan ook om de juridische belemmeringen die het juridisch kader schept voor cargo bundling te analyseren en contractuele en wetgevende modellen te maken voor het elimineren van deze obstakels. Daarbij bouwt dit project verder op de beschikbare kennis rond cargo bundling in managementliteratuur en linkt het deze met literatuur rond meerpartijenovereenkomsten en transportrecht. Op deze manier biedt dit onderzoek niet enkel een juridisch kader voor cargo bundling, maar draagt het ook bij aan verdere theorievorming rond meerpartijenovereenkomsten en biedt het een basis voor verder onderzoek rond horizontale samenwerking in de logistiek. De gebruikte methode is daarbij innovatief nu naast rechtsvergelijkend onderzoek, ook empirisch onderzoek naar de voorkeuren van en weerstanden in de sector wordt gevoerd door middel van surveys bij verladers. Dit laat toe om een juridisch kader te bouwen dat niet alleen cargo bundling kan faciliteren, maar ook aansluit bij de wensen van de sector wat tot maximale acceptatie kan leiden.

Trefwoorden:VERBINTENISSENRECHT, DEELECONOMIE, RECHT

Disciplines:Burgerlijk recht, Vergelijkend recht, Economisch, handels- en financieel recht