< Terug naar vorige pagina
Project
De bijdrage van 'regionale' mechanismen van meerdere belanghebbenden ter verbetering van globaal bestuur (IRPCOE3)
De evolutie van mondiale bestuursmechanismen onthult een aantal reacties van zowel op de staat gebaseerde als nieuwe actievormen. Enerzijds beweren niet-statelijke actoren (belanghebbenden) dat zij moeten worden betrokken bij mondiale bestuursstructuren om legitiem en effectief beheer van mondiale publieke goederen te waarborgen, en aan de andere kant, traditionele bestuursmechanismen (staten) beweren effectiever te zijn en efficiënt in het vertegenwoordigen van de belangen van hun burgers.
Multistakeholderism, een emergent element van het discours rond mondiale bestuursinstellingen, probeert de kloof te overbruggen tussen deze oude en nieuwe actievormen, namelijk private belangen, statelijke actoren en (transnationale) civil society. Het is een omstreden onderwerp: verschillende actoren zien deze multistakeholderinstellingen op verschillende manieren. Deze transformatie in global governance is bedoeld om governance-processen effectiever en legitiemer te maken, maar kan het beide tegelijk doen? Is het zelfs in staat om beide doelen te bereiken? Academici en beleidsmakers hebben inderdaad betoogd dat regionaal bestuur en de integratie van particuliere actoren en het maatschappelijk middenveld in beleidsdialogen kunnen helpen het 'politieke trilemma' op te lossen of te verminderen door mondiale bestuursinstellingen efficiënter en legitiemer te maken.
Er is een tendens om wereldwijde discussies te regionaliseren in wat we een 'gecascadeerde' vorm van global governance noemen. We zijn hier ook getuige van in de context van de Verenigde Naties (VN) en aanverwante organisaties. Omdat een groot (en nogal onhandelbaar) aantal actoren van onderaf, over en buiten de staat beginnen deel te nemen aan onderhandelingen die traditioneel uitsluitend door staten werden beheerd, komen er alternatieve voorstellingen van hoe de wereld moet worden bevolen naar voren.
Multistakeholderism, een emergent element van het discours rond mondiale bestuursinstellingen, probeert de kloof te overbruggen tussen deze oude en nieuwe actievormen, namelijk private belangen, statelijke actoren en (transnationale) civil society. Het is een omstreden onderwerp: verschillende actoren zien deze multistakeholderinstellingen op verschillende manieren. Deze transformatie in global governance is bedoeld om governance-processen effectiever en legitiemer te maken, maar kan het beide tegelijk doen? Is het zelfs in staat om beide doelen te bereiken? Academici en beleidsmakers hebben inderdaad betoogd dat regionaal bestuur en de integratie van particuliere actoren en het maatschappelijk middenveld in beleidsdialogen kunnen helpen het 'politieke trilemma' op te lossen of te verminderen door mondiale bestuursinstellingen efficiënter en legitiemer te maken.
Er is een tendens om wereldwijde discussies te regionaliseren in wat we een 'gecascadeerde' vorm van global governance noemen. We zijn hier ook getuige van in de context van de Verenigde Naties (VN) en aanverwante organisaties. Omdat een groot (en nogal onhandelbaar) aantal actoren van onderaf, over en buiten de staat beginnen deel te nemen aan onderhandelingen die traditioneel uitsluitend door staten werden beheerd, komen er alternatieve voorstellingen van hoe de wereld moet worden bevolen naar voren.
Datum:1 jul 2017 → 30 jun 2022
Trefwoorden:multistakeholderism, civil society, legitimacy, effectiveness, regional and global internet governance, regional and global trade governance
Disciplines:Lokale en stedelijke politiek