Ontwerp en ontwikkeling van aangepaste fysieke interfaces om de relatieve beweging tussen de gebruiker en een aangedreven enkel-voet-exoskelet te verminderen

Exoskeletten hebben hun vermogen getoond om voortbeweging te ondersteunen en menselijke prestaties te verbeteren. De voordelen van het dragen van deze apparaten zijn echter afhankelijk van hoe effectief vermogen van het apparaat naar de biologische structuren van de gebruiker kan worden overgedragen. Recente studies hebben bewijs getoond van inefficiënte vermogensoverdracht, met verliezen tot 50%. Het probleem van krachtoverbrenging kan worden beperkt door interfaces te ontwerpen die de contactstijfheid vergroten en de relatieve beweging tussen de ledemaat en de robot te verminderen. In deze bijdrage wordt het ontwerp en de ontwikkeling van fysieke interfaces voor starre exoskeletten van de onderste ledematen gepresenteerd. De relatieve beweging tussen de menselijke en de ontwikkelde interface wordt geëvalueerd met behulp van een bewegingsregistratiesysteem en vergeleken met de prestaties van een in de handel verkrijgbare interface. Resultaten duiden op een duidelijke reductie in relatieve beweging tussen de gebruiker en het exoskelet wanneer de aangepaste interface wordt gedragen.

Jaar van publicatie:2018

Trefwoorden:Exoskeletten, Mens-machine interactie, Draagbare robots

Auteurs:International

Toegankelijkheid:Open