Oefentherapie bij Multiple Sclerose, herzien van de traditionele matige tot krachtige intensiteit oefenparadigma's. (R-11018)

Oefentherapie is een integraal onderdeel geworden van de behandeling van multiple sclerose (MS). Tot op heden is geweten dat oefentherapie aan hoge intensiteit (HIT) leidt tot substantiële verbeteringen van verschillende MS-gerelateerde beperkingen, zoals een verminderde spierkracht en inspanningscapaciteit, dewelke belangrijk zijn voor het uitvoeren van dagelijkse activiteiten. Deze MS-gerelateerde beperkingen leiden ook tot een inactiviteits-gerelateerd fysiologisch profiel, waarbij er sprake is van verstoorde gezondheidsfactoren zoals een verminderde glycemische controle, cardiovasculaire functie, een verstoorde lichaamssamenstelling en lipidenprofiel. Bij ouderen, zwaarlijvigen en type II diabeten verbetert HIT ook deze gezondheidsfactoren, maar dit is niet het geval bij personen met MS. Hiervoor zou bewegen aan een lage intensiteit verspreid over de hele dag (NEPA, wandelen en recht staan) mogelijks een meer haalbaar alternatief kunnen zijn. NEPA is al aangetoond de glucose tolerantie, bloedlipiden en lichaamssamenstelling van andere populaties te verbeteren, maar is tot op heden niet onderzocht in MS. Daarom zal het huidige project de impact van NEPA op de glycemische controle, het bloedlipidenprofiel en de lichaamssamenstelling van personen met MS onderzoeken. Verder zal het effect van gestructureerde training op NEPA alsook real-life strategieën om NEPA te verhogen, nagegaan worden. Hiermee zal er een gecombineerde NEPA- en HIT lifestyle interventie ontworpen worden, waarmee zowel gezondheid als functie verbeterd wordt

Trefwoorden:inactiviteit, Multiple Sclerosis, niet-bewegende lichamelijke activiteit, oefentherapie, revalidatie

Disciplines:Inspanningsfysiologie