Een echo van de Zon. Over het vertellen en verzamelen van verhalen omtrent evolutie en coëxistentie tussen de Aarde en de Zon.

Over het vertellen en verzamelen van verhalen omtrent evolutie en coëxistentie tussen de aarde en de zon?
... omdat het 'in laatste instantie de evolutie van onze aarde en haar relatie tot de zon moet zijn geweest'
Beyond the Pleasure Principle, 1922, Sigmund Freud
In dit doctoraat zal ik me niet concentreren op onze afhankelijkheid van de zon, maar op hoe geavanceerde wetenschappelijke methoden gedetailleerde informatie opleveren over ons onderling verbonden bestaan. Mijn vertaling van radioastronomiegegevens van de zon via analoge en digitale kunstmethoden zal zich richten op historische en hedendaagse registraties van zonneactiviteit en de impact ervan op de evolutie van de aarde. Ik zal een interdisciplinair netwerk uitbouwen voor interactie tussen kunst, wetenschap en technologie.

In tegenstelling tot de groeiende angst voor big data vandaag, zal dit werk onderzoeken hoe wetenschappelijke observaties kunnen worden gevormd tot toegankelijke verhalen door licht, geluid en getallen. Ik zal scenario's voorstellen voor het verminderen van de vervreemding tussen wetenschappelijke talen en de samenleving door middel van kunst.
 

Terwijl Russische kosmisten zonne-gebeurtenissen koppelden aan evolutie, politiek, geschiedenis en zelfs menselijke emotie, verduidelijk ik de correlaties tussen zon en aarde door ritmische patronen te vergelijken met observaties.

Ik zal een performatieve installatie ontwikkelen om het licht op aarde te her-beelden tot een feedbacklus van waarnemingen door de zon, geregistreerde soundscapes, luminescerende organismen op aarde en kunstmatige lichtbronnen.

Om de zon te sonificeren, componeer ik 'Solar Symphony', een meer-kanaals geluids-compositie met vermenigvuldigde ritmische soundscapes.