"De opkomst van interieurarchitectuur in België, 1945-1999.

In veel Westerse landen wordt het domein van het interieurontwerp gekenmerkt door een aanhoudende identiteitscrisis. De verwarring toont zich met name in de diverse nomenclatuur: interieurarchitectuur, interieurvormgeving en binnenhuiskunst. Bovendien werd en wordt de discipline nog steeds gezien als vrouwelijk en amateuristisch. Pogingen om dit beeld te corrigeren hebben de professionalisering van interieurarchitectuur sinds de Tweede Wereldoorlog sterk gekleurd. Dit is met name zichtbaar in het onderwijs. Interieuropleidingen worden voortdurend uitgedaagd om zichzelf te definiëren en om hun gegenderde imago aan te pakken. Meerdere opleidingen hebben nu een academisch statuut, maar op welke manier veranderde dit de identiteit van de discipline?
Dit project neemt België als casestudie omwille van zijn gevarieerd en tweetalig educatief landschap. De interieuropleidingen zijn geworteld in verschillende tradities: die van de Beaux Arts en die van de Arts & Crafts. Hoe ontwikkelde interieurarchitectuur in relatie tot deze modellen? Om die vraag te beantwoorden, beoogt het project gedetailleerde genealogieën te ontwikkelen van alle interieuropleidingen in België tot 1999, het jaar van de Bolognaverklaring. Bovendien wordt een nieuwe methode ontwikkeld en verfijnd om de impact van educatie op de identiteitsvorming van de interieurdiscipline te evalueren. Deze methode biedt tegelijk een thematisch kader voor internationaal vergelijkend onderzoek.