Kwantificeren van koolstofallocatie naar mycorrhiza-symbionten via een stabiele-isotoop-methode

Hoe koolstofallocatie in ecosystemen juist in elkaar zit is nog niet helemaal begrepen, vooral omdat allocatie naar de rhizosfeer en naar de mycorrhiza-symbionten in het bijzonder nog onvoldoende gekwantificeerd werd. Hun groei valt immers zeer moeilijk te meten. Tot hier toe werd de koolstofallocatie naar mycorrhiza-symbionten meestal beschouwd als de residuele koolstof nodig om de koolstofbalans te sluiten. Dit project beoogt het testen van een methode die robuustere resultaten oplevert, d.w.z. resultaten die niet afhangen van de meetnauwkeurigheid van alle andere componenten van de koolstofbalans. Deze stabiele-isotoop-methode, die d13C analyse van specifieke neutrale en phospolipidevetzuren (NLFA en PLFA) combineert, zal worden toegepast in een mesokosmos-experiment. Indien succesvol, kan deze relatief nieuwe stabiele-isotoop-methode van groot belang zijn voor de wetenschap, aangezien het op grote schaal kan worden toegepast in andere experimenten.

Trefwoorden:DE BESCHIKBAARHEID VAN VOEDINGSSTOFFEN, PLANTENGROEI, KOOLSTOFBALANS

Disciplines:Plantenbiologie