< Terug naar vorige pagina

Project

Causaliteit in de cognitiewetenschappen en de filosofie van de geest.

Veel filosofen zeggen tegenwoordig aanhangers te zijn van het 'naturalisme': ruwweg het idee dat als filosofie en wetenschap in conflict komen met elkaar, het de eerste, en niet de laatste, is die voorrang moet verlenen. Deze positie veronderstelt dat we wetenschappelijke en filosofische vragen met elkaar kunnen vergelijken. In de filosofie van de geest heerst er echter een slechte gewoonte die de mogelijkheid van een dergelijke vergelijking ondermijnt, namelijk de neiging het causaliteitsconcept, dat een centrale rol speelt in talrijke debatten over de geest, grotendeels impliciet te laten. Men praat vrijelijk over de causale geslotenheid van het fysische domein, over causale overdeterminatie, of de causale vermogens van mentale toestanden; tegelijkertijd laat men het na om het causaliteitsconcept te expliciteren tot meer dan vage noties als 'causale kracht', of 'het vermogen om een verschil te maken'. Dit betekent dat het feitelijk onduidelijk is hoe causale beweringen over geest en cognitie in de filosofie, samenhangen met causale beweringen over deze onderwerpen in de wetenschap. Dit project beoogt deze situatie te verhelpen. In de wetenschapsfilosofie zijn er talrijke, gesofisticeerde causaliteitsconcepten ontwikkeld. Met behulp van deze concepten beoogt het project inzicht te verwerven in het begrip causaliteit zoals dat daadwerkelijk in de cognitiewetenschap gebruikt wordt. Op hun beurt zullen de aldus gewonnen inzichten gebruikt worden om de filosofie van de geest op één lijn te brengen met de wetenschap, zodat filosofen hun naturalistische ambities waar kunnen maken.
Datum:1 okt 2015 →  30 sep 2018
Trefwoorden:FILOSOFIE VAN DE GEEST
Disciplines:Theorie en methodologie in de filosofie, Filosofie, Andere filosofie, ethiek en religiestudies niet elders geclassificeerd