Richtlijn voor constructie en sloop (C & D) Recycling en beheer van afval voor snelregenererende districten: Peking als casestudy

Met de snelle verstedelijking is stedelijke sloop en regeneratie een vermijdbaar probleem, aangezien de oude wijk niet aan de geleidelijk toenemende eisen van de lokale bevolking voldeed en de bouw niet meer aan de internationale specificatie en lokale codes kan voldoen; Ondertussen worden zuivere stortplaatsen in citaten omringd door CDW en uiteindelijk vervuilend stedelijk milieu, met name watervoorraden en bodemkwaliteit. Recycling van bouw- en sloopafval (CDW), ook bekend als stedelijke mijnbouw, wordt geleidelijk een belangrijke duurzame methode in de omgang met CDW. CDW-fabrieken worden echter te weinig gebruikt, aangezien CDW-fabrieken te ver van de stad verwijderd zijn en ondertussen de productieschaal moeilijk kan worden ingeschat bij gebrek aan nauwkeurige schattingen van de CDW-productie.

Het onderzoeksthema moet zich richten op 3 lagen: (1) om nauwkeurigere methoden te vinden om het CDW-bedrag voor minder ontwikkelde en snelgroeiende steden te schatten, rekening houdend met meerdere indicatoren, zoals landgebruik, FAR enz. (2) om de distributie-indeling en -schaal van CDW-fabrieken strategisch te bepalen met de schatting en voorspelling van CDW in Multi-Factor Evaluation en duurzame methoden, zoals LCA- en LCC-methoden. (3) om een aantal methodologische opties te bieden voor een geregenereerd districtsplan over het gebruik van gerecycled materiaal vanuit een duurzaam en uitgelicht beeld.