Karakterisering van de geleidende structuren die elektronentransport op de centimeterschaal mogelijk maken in kabelbacteriën.

Recentelijk zijn lange, draderige "kabelbacteriën" ontdekt, die grote elektrische stromen kunnen geleiden over enkele centimeters. Deze ontdekking verlengt de bekende afstanden van microbiële elektronentransport met drie ordes van grootte en impliceert dat tijdens de evolutie op een of andere manier een sterk geleidende, organische structuur is ontstaan. Dit is opmerkelijk, want de meeste bekende biologische materialen zijn slecht geleidend. Als we op een of andere manier deze geleidende structuren kunnen exploiteren, zou dit de weg vrij maken voor nieuwe materialen en applicaties in het gebied van de bio-elektronica. Maar voordat we de ver strekkende gevolgen hiervan kunnen bestuderen, moeten we eerst het fenomeen "elektronentransport over lange afstand" beter begrijpen. En op dit moment blijft het een raadsel hoe de elektronen getransporteerd worden in kabelbacteriën. Recente gegevens laten zien dat de cellen van kabel bacteriën sterk geleidende vezel structuren bevatten. Het hoofddoel van dit project is om de eiwitsamenstelling van deze geleidende vezelstructuren te onthullen. Dit ga ik doen door een combinatie "genomics" en " proteomics" te gebruiken. Ik wil erachter komen wat de eiwitten in de vezelstructuren geleidend maakt, waar ze evolutionair vandaan komen, en hoe ze werken. Als we kunnen bepalen welke eiwitten bepalend zijn voor de elektronentransport over lange afstand, kunnen we meer leren over hoe dit buitengewone mechanisme werkt.

Trefwoorden:PROTEOMICA, GENOMICA

Disciplines:Proteïnen, Evolutionaire biologie niet elders geclassificeerd, Bacteriologie, Genomics, Proteomics

Project type:Samenwerkingsproject