Synaptische dichtheid, tau en multiparametrische PET-MR voor de kwantitatieve functionele beoordeling en prognose bij milde cognitieve en gedragsmatige stoornis.

Met jaarlijks 9,9 miljoen nieuwe gevallen wereldwijd en als een van

de duurste ziekten, kan de impact van dementie niet worden

onderschat. Hoewel onderzoek op dit gebied aanzienlijke

vooruitgang heeft geboekt, liggen er nog grote uitdagingen in het

verschiet. Er is een toenemende vraag naar biomerkers die de ziekte

van Alzheimer (ZvA) in een vroeg stadium kunnen opsporen,

prognose van prodromale patiënten kunnen voorspellen en

interventies kunnen opvolgen. Tot heden zijn er geen dergelijke

biomerkers beschikbaar. PET-MR-beeldvorming van tau-eiwit en

synaptische dichtheid (SD), sinds kort beschikbaar door ontwikkeling

van de radioactieve tracers 18F-MK-6240 en 11C-UCB-J, zou een

antwoord kunnen bieden. De neerslag van Tau en het verlies van SD

zijn twee verwante kenmerken van de ZvA die vroeg in de ziekte

veranderen. We veronderstellen bij patiënten met milde cognitieve of

gedragsmatige stoornissen, prodromale presentaties van de ZvA,

een verhoogde opname van 18F-MK-6240 in de mediale temporale

cortex, gerelateerd aan cognitieve of gedragsveranderingen.

Gelijktijdig verwachten we een afname in SD, verminderde

netwerkconnectiviteit en afname in witte stof organisatie. Deze

veranderingen zullen in de loop van 2 jaar achteruitgaan bij patiënten

die evolueren naar de ZvA. Het doel van dit project is om de

toegevoegde waarde en mogelijke klinische implementatie van Tau

en SD PET-MR beeldvorming in prodromale ZvA te bepalen en dit in

een longitudinaal ontwerp met 2 jaar follow up.