SI4SD | De rol van lokale administraties in sociale innovatie: een vergelijkend onderzoek met Vlaanderen en Madrid als case studies.

Burgerlijke mobilisatie, burger-publieke samenwerking en multi-actor experimenten verspreiden zich in verschillende geografische contexten als mechanismen waarmee verschillende stedelijke actoren een relevante en actieve rol krijgen in de politiek en samenwerken om stedelijke uitdagingen en sociale behoeften aan te pakken. Dit onderzoek is gericht op het ontwikkelen van een holistisch begrip van hoe dergelijke voortdurende mobilisatie en multi-actor experimenten worden ontwikkeld, en hoe ze stedelijk bestuur transformeren en bijdragen aan democratische innovatie. Door dergelijke fenomenen te identificeren en te definiëren als "sociaal innovatieve multi-actor samenwerkingen" (IMAC's), benadrukt het onderzoek de relevantie en verbanden van deze processen voor zowel sociale innovatie als democratische innovatietheorie en -praktijk. Theoretisch bouwt het onderzoek aan een interdisciplinair kader dat de sociale innovatietheorie als uitgangspunt neemt, aangevuld met literatuur uit de politieke wetenschappen, bestuurskunde en planning, samen met theorieën uit bestuur, management, samenwerking en leiderschapsstudies. Methodologisch neemt de studie actieonderzoek als belangrijkste benadering, waarbij inter- en transdisciplinaire samenwerkingstrajecten worden opgebouwd met verschillende onderzoekers en stedelijke actoren die betrokken zijn bij IMACs die werken aan de transformatie van voedselsystemen in Madrid en Leuven.
Het proefschrift is opgebouwd rond drie onderzoeksvragen die verschillende dimensies en schalen van IMACs onderzoeken. Ten eerste worden IMACs geconceptualiseerd en onderzocht met betrekking tot het waarom en hoe ze ontstaan (RQ1) door middel van de analyse van bestuurlijke transformaties in Madrid tijdens de "regering van verandering" onder leiding van AhoraMadrid (2015-19). Ten tweede, door te onderzoeken hoe IMAC's zich ontwikkelen en wat hun interne bestuurs- en coproductieprocessen zijn, worden specifieke inzichten over faciliterende rollen, mechanismen en praktijken voor en in IMAC's (RQ2) verkregen uit de studie van IMAC's die interveniëren in stedelijke voedselgovernance in Leuven en het transdisciplinaire actieonderzoekstraject dat in deze fase van het onderzoek werd ontwikkeld. Ten derde worden het macro- en microniveau van bestuur en prestaties van IMACs, die al onderzocht werden, opnieuw met elkaar verbonden, waarbij de vraag gesteld wordt hoe IMACs bijdragen tot het democratiseren van stedelijk bestuur en het aanpakken van stedelijke uitdagingen (RQ3). Dit wordt bereikt door te onderzoeken of en hoe IMAC, als proces, geïnstitutionaliseerd wordt in het voedselbeheer in Madrid tussen 2015 en 2023. Uiteindelijk maakt de koppeling en opwaardering van de resultaten met betrekking tot elke onderzoeksvraag en -fase het mogelijk om een holistisch en toegepast begrip op te bouwen van IMAC(s) als bestuursmechanismen en als bestuursproces.