Het leren van categorieën onder gedeeltelijke supervisie

In de wetenschappelijke literatuur over het leren van categorieën bij mensen valt het op dat het leren van categorieën ofwel gesuperviseerd ofwel ongesuperviseerd onderzocht wordt. Gesuperviseerd leren van categorieën houdt in dat de proefpersoon feedback krijgt na iedere ontmoeting met een lid van een categorie terwijl ongesuperviseerd leren juist inhoudt dat er nooit enige informatie over de categorielabel wordt gegeven. Beide vormen van het leren van categorieën lijken ongeloofwaardig. In deze thesis argumenteren we dat in het echte leven informatie over de categorieën af en toe worden gegeven, wat inhoudt dat mensen op een gedeeltelijk gesuperviseerde manier leren. Dit leren onder gedeeltelijke supervisie wordt onderzocht op verschillende manieren. In hoofdstuk 2 wordt een gedeeltelijk gesuperviseerd leerparadigma uitgetest in de informatie-integratie categoriestructuur. Proefpersonen leren onder gedeeltelijke supervisie en hun prestaties worden vergeleken met de gesuperviseerde en ongesuperviseerde leerlingen. Bijna alle gesuperviseerde leerlingen behalen een hoge accuraatheid, vergelijkbaar met de gesuperviseerde leerlingen. Onze resultaten tonen dat een voldoende hoeveelheid van feedback essentieel is om succesvol te leren. Opmerkelijk was wel dat vroeg in het leerproces de trials die niet gevolgd worden door feedback geen impact hebben. Hoofdstuk 3 zoomt in op het effect van het leren onder gedeeltelijke supervisie laat in het leerproces, op het moment dat automatisme ontwikkelt. Alle proefpersonen werden eerst gesuperviseerd getraind en enkel expertleerlingen werden toegelaten tot het eigenlijke experiment. De resultaten tonen dat op het einde van het experiment de gedeeltelijke supervisie leerlingen stimuli significant sneller categoriseren dan de gesuperviseerde leerlingen, zelfs als de totale hoeveelheid trials dezelfde was in de gesuperviseerde en gedeeltelijke gesuperviseerde condities gelijk was. Bijgevolg hebben de geen-feedback trials laat in het leerproces een impact: ze versnellen de ontwikkeling van automatisme. In hoofdstuk 4 gedeeltelijk gesuperviseerd leren werd onderzocht in de A niet A categoriestructuur, vroeg in het leerproces. Opnieuw was gedeeltelijk gesuperviseerd leren succesvol (uitend in hoge accuraatheid) op voorwaarde dat minstens 25% van de trials gevolgd werd door feedback. De geen-feedback trials hadden geen impact. Hoofdstuk 5 geeft een overzicht van de bekomen empirische resultaten. Wanneer de resultaten van deze thesis worden samengelegd kunnen er drie opmerkelijke besluiten genomen worden. Ten eerste gedeeltelijk gesuperviseerd leren is succesvol. Ten tweede de aanvang van de geen-feedback trials in het leerproces blijkt cruciaal: wanneer deze toegevoegd worden vroeg in het leren hebben deze trials geen impact; wanneer ze laat in het leerproces geïmplementeerd worden versnellen de geen-feedback trials het leerproces. Ten derde werd in iedere studie individuele verschillen in het leren van categorieën vastgesteld. Deze bevindingen worden gesitueerd in de wetenschappelijke literatuur en de tekortkomingen van de studies worden besproken. Tot slot worden toekomstige ideeën voorgesteld.