< Terug naar vorige pagina

Project

Machine learning van computationele constructiegrammatica's

De natuurlijke talen die aan de basis liggen van menselijke communicatie zijn niet statisch en aangeboren, maar ontstaan en evolueren door de communicatieve interacties van taalgebruikers. Het onstaan en de evolutie van taalsystemen wordt gedreven door evolutionaire processen zoals variatie, selectie, zelforganisatie en niveauvorming. Deze evolutionaire processen vinden plaats binnen het taalsysteem zelf, op het niveau van concepten, woorden, grammaticale constructies en discursieve structuren. De belangrijkste selectiemechanismes betreffen het bereiken van communicatief succes en het reduceren van de benodigde cognitieve inspanning. Bronnen van variatie komen in de eerste plaats voort uit de creativiteit en het probleemoplossend vermogen van de taalgebruikers. Het modelleren van deze evolutionaire mechanismes die een populatie van communicatieve agenten in staat stellen om een geconventionaliseerd taalsysteem te ontwikkelen, vormt het hoofddoel van de onderzoeksvelden evolutionaire taalkunde en emergente communicatie.

 

De evolutionaire mechanismen die aan de basis liggen van het onstaan en de evolutie van concepten en woorden zijn in grote lijnen bekend en uitvoerig beschreven in de literatuur. De processen die leiden tot het onstaan en de evolutie van grammaticale structuren daarentegen vormen nog grotendeels onontgonnen terrein. Tijdens mijn doctoraat zal ik bijdragen tot dit domein door gericht te onderzoeken hoe grammaticale structuren kunnen ontstaan en evolueren door taakgeoriënteerde communicatieve interacties in een leraar-leerder scenario. Ik zal daarvoor de nodige leermechanismen ontwikkelen die autonome agenten nodig hebben om grammaticale basisstructuren te leren, in de vorm van computationele constructiegrammatica's. De resulterende grammatica's zullen transparant zijn, in de zin dat ze door mensen geïnterpreteerd kunnen worden, en zullen goed aangepast zijn aan de communicatieve noden van de taalgebruikers, doordat ze werden vormgegeven door communicatieve successen en mislukkingen in eerdere interacties.

 

Autonome agenten die computationele constructiegrammatica's kunnen leren, kunnen in vele toepassingen ingezet worden, van mens-robot interactie en persoonlijke assistenten tot intelligente instructiesystemen.

Datum:1 okt 2019 →  1 okt 2023
Trefwoorden:Computational Construction Grammar
Disciplines:Computationele linguïstiek, Evolutionaire linguïstiek, Adaptive agents en intelligente robotica
Project type:PhD project