De Cognitieve Modulatie van Nociceptieve Hypersensitiviteit

Secundaire hyperalgesie, een veelvoorkomend symptoom in bepaalde chronische pijn syndromen, draagt bij tot grote psychologische, sociale, en economische gevolgen. Het kan experimenteel geïnduceerd worden in gezonde proefpersonen door middel van specifieke protocols van lage, middel, en hoge frequentie elektrische stimulatie.

Het algemene doel van dit doctoraatsonderzoek is het effect van cognitieve interventies op de ontwikkeling van experimenteel geïnduceerde secundaire hyperalgesie van mechanische stimulatie na te gaan.

Het doel van studie 1, die momenteel voltooid is en waarvan het schrijfproces gaande is, was om na te gaan of de uitvoering van een veeleisende werkgeheugen taak tijdens de toediening van laag frequentie stimulatie (LFS), in tegenstelling tot een minder veeleisende werkgeheugen taak, de ontwikkeling van secundaire hyperalgesie ten opzichte van mechanische stimulatie vermindert. Daarnaast werden de rollen van autonomische sympathische arousal en geslachtsverschillen onderzocht.

Het doel van studie 2, waarvan de data collectie momenteel bezig is, is om te onderzoeken of secundaire hyperalgesie ten opzichte van mechanische stimulatie, geïnduceerd door middel van middel frequentie stimulatie (MFS), kan verlaagd worden door de gelijktijdige uitvoering van een veeleisende werkgeheugen taak (individeel aangepaste n-back taak) of door de gelijktijdige uitvoering van een minder veeleisende reactietijd taak (0-back taak) dan wanneer MFS wordt toegediend zonder de gelijktijdige uitvoering van een taak. Verder werden individuele verschillen in aandachtsfactoren en psychologische factoren en hun bijdrage aan de ontwikkeling van secundaire hyperalgesie nagegaan.

Studie 3, waarvoor ethische goedkeuring is verkregen, heeft als doel te onderzoeken of geïnduceerde verwachtingen een impact hebben op de ontwikkeling van secundaire hyperalgesie van mechanische stimulatie, geïnduceerd door hoog frequentie stimulatie (HFS). Een secundair doel is het exploreren van de rol van pijngerelateerde vrees. Daarnaast was ik betrokken bij een studie van Diana Torta, die intussen voltooid is en in zich in het schrijfproces bevindt. Deze studie had als doel na te gaan of de observatie van een acteur met intense pijn zorgt voor meer secundaire hyperalgesie van mechanische stimulatie in vergelijking met de observatie van een acteur met lage pijn. Verder werden de rollen van pijngelateerde vrees en empathie nagegaan.

Het idee achter studie 4, die nog volledig opgestart moet worden, is om te onderzoeken of een korte mindfulness-gebaseerde interventie de ontwikkeling van secundaire hyperalgesie van mechanische stimulatie verlaagt. De specifieke doelen, protocllen, en metingen zullen nog bepaald worden.

De bevindingen van deze studies zullen ons meer begrip verschaffen over de cognitieve en psychologische factoren die de ontwikkeling van secundaire hyperalgesie beïnvloeden. Dit zou ons meer inzicht kunnen brengen met betrekking tot potentieel passende interventies om met dit chronische pijnsymptoom om te gaan.