Het onderwijs van het Oude Testament gerevolutionaliseerd? De zestiende-eeuwse Lage Landen en het eerste geïnstitutionaliseerde Hebreeuwse curriculum.

Terwijl de verspreiding van Latijnse, Griekse en Hebreeuwse teksten in de Renaissance genoegzaam is bestudeerd, is weinig diepgaande aandacht uitgegaan naar de didactische praxis bij het doceren van deze talen en hun literaturen aan de Europese universiteiten en instellingen. Inzicht in de lespraktijk in de vroegmoderne auditoria is evenwel van fundamenteel belang voor een correct begrip van de transmissie van linguïstische en literaire kennis, de universiteitsgeschiedenis en de impact van het vernieuwde talenonderricht op de intellectuele geschiedenis. In dit project wordt het onderricht van de drie 'gewijde' talen in diepgravende detailstudies - te vertrekken bij het Leuvense Collegium Trilingue en unieke studentennotities in tekstboeken - onderzocht en in de bredere Europese context verweven. Zo kan door een innovatieve bronnenstudie en methodologie worden aangetoond hoe ‘revolutionair’ het humanistisch onderricht, en dat in het bijzonder aan het roemrijke Collegium Trilingue, nu wel was.