De invloed van ademnood op executive functioning en memory

Ademnood is een prevalent en aversief symptoom in vele ziektes, zoals astma of chronische obstructieve longziekte. Naast de fysieke beperkingen die veroorzaakt worden door deze ziektes, vertonen patiënten met ademnood een heel aantal cognitieve problemen. De effecten van ademnood zélf op executieve functies en het geheugen zijn momenteel echter nog onduidelijk (Hoofdstuk 1). Daarom was het doel van dit doctoraatsproject om het effect van experimenteel geïnduceerde ademnood op verschillende executieve functies en geheugen, inclusief responsinhibitie, het verwerken van fouten, en herkenningsgeheugen, te testen bij gezonde proefpersonen.
Cognitieve functies werden onderzocht met neurofysiologische (gebeurtenis-gerelateerde potentialen in het elektro-encefalogram) en gedragsmatige (reactietijd, accuraatheid) metingen. Er werden neurofysiologische dysfuncties tijdens ademnood gevonden voor responsinhibitie (hoofdstuk 2) en herkenningsgeheugen (hoofdstuk 5), hetgeen in lijn ligt met de literatuur waarin een ademnood-cognitie interferentie gerapporteerd werd. Er werd echter geen negatief effect van ademnood, of de dreiging van ademnood, op vroege foutverwerking gevonden (hoofdstuk 4). Eén mogelijke interpretatie hiervan is dat ademnood niet per se alle cognitieve functies aantast, maar slechts enkele functies die meer cognitieve middelen vereisen, en die dus meer interferentie vertonen met ademnood. Dysfuncties op gedragsmatig niveau, gemeten als verminderde accuraatheid, werden enkel gevonden voor responsinhibitie maar niet voor foutverwerking of voor herkenningsgeheugen. Dit impliceert dat neurofysiologische beperkingen niet altijd overeenkomen met de gedragsmatige prestatie in gezonde proefpersonen. Verder verdween het beperkend effect van ademnood op responsinhibitie, geoperationaliseerd als neurofysiologische en gedragsmatige maten, na herhaalde blootstelling aan ademnood over een periode van vijf dagen (hoofdstuk 3). Dit wijst aan dat blootstelling aan ademnood nuttig zou kunnen zijn in het elimineren van ademnood-gerelateerde cognitieve beperkingen.Samen genomen demonstreren de bevindingen van dit doctoraatsproject dat ademnood cognitieve beperkingen kan veroorzaken, hetgeen een interferentie tussen ademnood en cognitie aantoont, en dat blootstelling aan ademnood potentieel effectief is in het reduceren van deze beperkingen. In klinische en onderzoeks-settingen zou ademnood daarom overwogen moeten worden als een unieke factor die mogelijk bijdraagt tot cognitieve problemen bij patiënten die lijden aan ademnood.