Translationeel onderzoek naar chronische afstoting na longtransplantatie.

Chronische longallotransplantaatdisfunctie (CLAD), de klinische correlatie van chronische afstoting, is de belangrijkste oorzaak van late morbiditeit, mortaliteit en overmatig gebruik van middelen voor de gezondheidszorg na longtransplantatie (LTx). Van verschillende allo-immuun (bijvoorbeeld acute afstoting) en niet-allo-immuunrisicofactoren (bijvoorbeeld luchtvervuiling, infectie) is bekend dat ze betrokken zijn bij het ontstaan van CLAD, maar de exacte pathofysiologische mechanismen blijven echter onvolledig begrepen. Een van de belangrijkste pathofysiologische paden die verondersteld wordt betrokken te zijn, is epitheelbeschadiging van de luchtwegen, die een ontstekingscascade initieert, gevolgd door een (overdreven) fibro-proliferatieve reactie die leidt tot fibreuze littekens van de kleine luchtwegen, resulterend in longallloft disfunctie; en indien progressief, ademhalingsfalen. In ons onderzoeksproject onderzoeken we de risicofactoren en mechanismen die leiden tot en aansturen van dit luchtwegontsteking- en littekenproces, evenals nieuwe preventieve en behandelingsopties voor deze verwoestende aandoening, aangezien geschikte therapeutische strategieën momenteel ontbreken. Dit zal worden uitgevoerd via klinische interventiestudies (bijv. Azithromycine, pirfenidon, fotoferese, enz.), Epidemiologische studies, biobankanalyses, in vitro onderzoek met menselijke luchtwegcellen en een muizen-longtransplantatiemodel. Het algemene doel van dit project is het verbeteren van de resultaten op lange termijn na LTx; d.w.z. om CLAD-gerelateerde morbiditeit, mortaliteit en gebruik van middelen voor gezondheidszorg te verminderen.