Naar een verantwoorde goudwinning? Lessen en beperkingen van certificeringsregelingen voor artisanale en kleinschalige goudwinning (ASGM) in Peru

In de afgelopen twee decennia heeft de groeiende vraag naar goud de bezorgdheid aangewakkerd over het verband tussen deze industrie en schendingen van de mensenrechten, gewapende conflicten, aantasting van het milieu, reproductie van ongelijkheid, naast andere structurele problemen. Om de omstandigheden waaronder de exploitatie en productie van mineralen plaatsvindt, te waarborgen, zijn particuliere en publieke actoren overgestapt op governance-instrumenten die een verantwoorde winning van goud bekrachtigen. Als onderdeel van deze beweging zijn certificeringsregelingen voor ambachtelijke en kleinschalige goudwinning (ASGM) in het leven geroepen, die formele, schonere en veiliger winningspraktijken in mijnbouwgemeenschappen bevorderen in ruil voor een economische premie. Sinds hun oprichting meer dan tien jaar geleden hebben deze programma's echter moeite gehad om op grotere schaal te worden toegepast. Bovendien blijkt uit vroeg wetenschappelijk onderzoek dat ze prioriteit geven aan het opsporen van mineralen uit conflictvrije gebieden en dat ze gevestigde mijnbouwers bevoordelen ten opzichte van artisanale producenten (Hilson, Hilson, & McQuilken, 2016). In dit project wordt onderzocht hoe ASGM-certificeringsregelingen in de praktijk uitpakken en in hoeverre ze invloed hebben op verantwoord sourcen in een wijdvertakte informele wereldwijde waardeketen als goud. Om dit te bereiken, richt het zich op de ASGM-sector in Peru.