Synthese and oppervlakte chemie van mechanoluminescente nanokristallen voor tijdige detectie van schade

Composieten zijn zeer populaire materialen voor allerlei soorten structuren, zoals windmolens of vliegtuigen, zoals
een resultaat van zijn uitzonderlijk sterke eigenschappen. Maar zelfs het sterkste materiaal is niet eeuwig
en we zouden liever schade detecteren voordat het materiaal daadwerkelijk faalt en een veiligheid veroorzaken
gevaar. Om de gezondheid van deze composietmaterialen te bewaken, stellen we een nieuwe sensor voor gemaakt
zeer kleine kristallen, of nanokristallen, van mangaan bevattend zinksulfide. Dit materiaal heeft een zeer
speciale eigenschap waarmee eerder opgeslagen energie kan worden vrijgegeven als een lichtsignaal wanneer het
verdraagt ​​druk, genaamd mechanoluminescentie.
Het eerste doel is om ZnS: Mn nanokristallen te synthetiseren, zowel met bestaande methoden als met een
nieuwe methode, waardoor we de volledige controle hebben over verschillende belangrijke materiaaleigenschappen, zoals
als volledige opbrengst en grootte. In de volgende twee stappen onderzoeken we de optische eigenschappen en
het veranderen van de grootte en samenstelling om de druk tot lichtrespons te maximaliseren. Ook wij engineeren
de buitenste laag van deze kleine kristallen om ze zeer compatibel te maken met de composietmaterialen
waarin we ze willen insluiten. Ten slotte onderzoeken we de reactie van deze nanokristallen in
hun nieuw samengestelde gastheerstructuur op verschillende door stress en spanning geïnduceerde vervormingen.