De rol van alveolaire macrofagen in de controle van het risico op en de bescherming tegen astma

Allergisch astma is een chronisch inflammatoire luchtwegaandoening die vooral in het Westen zeer prevalent is. De ziekte wordt veroorzaakt door een overdreven immuun respons op geïnhaleerde allergenen zoals huisstofmijt, pollen en dierlijke huidschilfers. Onderzoek heeft aangetoond dat de meeste patiënten gesensitiseerd worden in de eerste levensjaren. Bovendien is aangetoond dat verschillende omgevingsfactoren het risico tot het ontwikkelen van astma kunnen beïnvloeden. Zo kan opgroeien op een traditioneel-werkende boerderij het risico op allergisch astma verlagen en zal infectie met het respiratoir syncitieel virus (RSV) - een pneumovirus - de kans verhogen. In beide gevallen wordt gedacht dat wijzigingen in langlevende, residentiële long cellen, mensen meer of minder vatbaar maken voor sensitisatie door allergenen. Alveolaire macrofagen zijn een type van langlevende long-residentiële cellen waarvan de functie in de pathogenese van astma nog niet is opgeklaard. Bovendien is recent aangetoond dat deze cellen hun functie kunnen wijzigen na een virus infectie of contact met endotoxines. Vandaar wil ik in dit project de rol van alveolaire macrofagen in allergisch astma bestuderen en wil ik nagaan of pneumovirussen, boerderijstof en endotoxines de alveolaire macrofagen kunnen veranderen zodat ze bijdragen tot het bevorderen of onderdrukken van astma door omgevingsfactoren. Dit project kan inzicht verschaffen in hoe omgevingsfactoren de gevoeligheid voor astma beïnvloeden.