Pulsatiekoppeling en rotatie in sterren

De rotatie van sterren heeft een grote invloed op de sterstructuur en evolutie. Het is jammer genoeg ook een van de minst begrepen aspecten van de moderne evolutietheorie van sterren. Vooral tijdens de afgelopen tien jaar zijn er veel pogingen ondernomen om dit op te helderen.
Asteroseismologie bleek hiervoor een bijzonder geschikt werkmiddel te zijn. Het is een relatief jong onderzoeksgebied, waarbij de interne sterstructuur en -evolutie bestudeerd wordt via de analyse en modellering van sterpulsaties. Een van de grootste successen die hiermee bereikt zijn, is het bepalen van de interne rotatiefrequentie van sterren. De gemeten waarden komen echter niet overeen met de theoretische voorspellingen. Een van de mogelijke verklaringen is dat de sterpulsaties zelf een grote invloed hebben op de sterrotatie. In dit geval moeten we voorzichtig zijn bij de interpretatie van asteroseismologische studies.
In het voorgestelde project zullen we d.m.v. statistische analyses en modellering de sterpulsaties karakteriseren en nagaan hoe groot het verschil in rotatiesnelheid tussen oscillerende en niet-oscillerende sterren is. Dankzij de hoge kwaliteit van de fotometrie van ruimtemissies zoals Kepler en TESS, de astrometrie van de Gaia ruimtemissie en spectroscopische observaties met verschillende telescopen, hebben we nu voor het eerst de kans om de invloed van sterpulsaties op de sterstructuur en -evolutie na te gaan.