Augustinus van Hippo’s ‘sermones de diversis’ (ss. 341-363): tekstkritische studie en analyse van de inhoud en middeleeuwse receptie van een corpus moraliserende/catechetische preken

 Mijn project onderzoekt Augustinus’ sermoenen 341-363. Binnen het homiletisch oeuvre van de Kerkvader vormen deze een uniek corpus omwille van hun duidelijke moreel-catechetische focus. Ss. 341-363 behandelen diverse thema’s (boetedoening, aalmoezen, wangedrag, gehoorzaamheid etc.) en behoren tot Augustinus’ meest waardevolle preken wat betreft biografische, socio-religieuze en historische gegevens. Op die manier vormen ze een onschatbare bron voor de studie van Augustinus’ positie als bisschop, zijn relatie met zijn congregatie en de kwesties die hen ter harte gingen. Wegens hun moreel-catechetische focus kenden ss. 341-363 een rijke en dynamische receptie in verschillende middeleeuwse contexten (het Karolingische hof, monastieke kringen, laatmiddeleeuwse universiteiten…). Toch zijn deze sermoenen nooit systematisch als groep bestudeerd. Mijn project biedt (1) de eerste kritische editie van ss. 341-363 sinds 1683 en (2) een grondige studie van hun inhoud en middeleeuwse receptie, vertrekkend van volgende vragen: welke thema’s worden in de sermoenen behandeld? Hoe worden deze thema’s in Augustinus’ andere werken voorgesteld? In welke mate wijzigen of vervolledigen ss. 341-363 ons beeld van Augustinus als prediker? Hoe werden ze overgeleverd, bewerkt en met andere teksten gecombineerd in handschriften/sermoenencollecties en wat vertelt dit over hun gebruik/invloed?