Moleculaire mechanismen achter fagocytose van necrotisch celdebris: impact op de immunologische respons en weefselherstel

Celdood is een essentieel proces tijdens de ontwikkeling en het bestaan van multicellulaire organismen. Ons lichaam verliest cellen door thermische, mechanische of chemische schade door een proces dat necrose noemt. Tijdens necrose valt de cel uiteen met vorming van “celafval” en intracellulaire componenten komen vaj zoals DNA en actine, die een sterke ontstekingsreactie uitlokken. Bij sommige ziekten, verloopt de opruiming van deze necrotische celresten problematisch wat aanleiding geeft tot bijvoorbeeld acuut leverfalen, atherosclerose of ernstig trauma. Omdat organismen vaak te maken krijgen met necrose, moeten ze over specifieke mechanismen beschikken om het daarbij vrijkomend celafval op te ruimen. Dit kan gebeuren door neutrofiele granulocyten, cellen die snel ter plaatse komen wanneer necrose optreedt en die professionele fagocyten of opruimers zijn. Doch, het precieze verloop van het herkennen van celafval en grote hoeveelheden DNA, en hoe de opname in de neutrofiele granulocyt en de daaropvolgende afbraak gebeurt, is niet precies gekend en vormt het onderwerp van dit onderzoek. Met behulp van intravitale microscopie en hoogtechnologische nieuwe cellulaire/moleculaire in vitro technieken zal meer inzicht verworven worden in het ziektemechanisme van aandoeningen waarbij excessief necrose optreedt. Dit zal leiden tot gedetailleerde kennis van het necrose-proces en zal verduidelijken hoe necrotische ziekteprocessen kunnen worden behandeld.