Het uniformiteit-flexibiliteit dilemma bij de vergelijking van jaarrekening. Het standpunt van auditors, analisten en andere gebruikers.

Er bestaat veel literatuur over het definiëren van vergelijkbare jaarrekeningen en de factoren die deze vergelijkbaarheid beïnvloeden. De invoering van de «International Financial Reporting Standards» (IFRS) in de Europese Unie en tal van andere landen heeft de nood aan onderzoek hierover niet weggenomen, integendeel. Verschillende studies tonen aan dat de IFRS nog veel opties bevatten en belangrijke schattingen vereisen. We voeren een enquête uit bij 426 auditors, analisten en andere gebruikers van Europese IFRS-jaarrekeningen en gaan na wat ze vinden over vergelijkbaarheid en welke factoren daar volgens hen al dan niet toe bijdragen. De meeste respondenten (67 %) interpreteren vergelijkbaarheid als uniformiteit wanneer ze moeten kiezen tussen uniformiteit en flexibiliteit. Uniformiteit houdt in dat alle ondernemingen dezelfde boekhoudmethodes toepassen. Flexibiliteit daarentegen houdt in dat alle ondernemingen de boekhoudmethodes mogen toepassen die het best aansluiten bij hun unieke omstandigheden. De vergelijkbaarheid van jaarrekeningen in de tijd en de vergelijkbaarheid van jaarrekeningen van ondernemingen uit dezelfde sector zijn de belangrijkste vormen van vergelijkbaarheid. Beide vormen komen in het gedrang door de constante wijzigingen aan de IFRS en het gebrek aan richtlijnen die specifiek gericht zijn op een bepaalde sector. Slechts 41 % is de respondenten zijn van mening dat alle IFRS-jaarrekeningen vergelijkbaar zijn. De toegepaste boekhoudmethodes, de beoordelingen van de opstellers en de interpretatieverschillen bij de toepassing van de standaarden worden aangezien als belangrijke factoren die de vergelijkbaarheid van jaarrekeningen beïnvloeden.

Jaar van publicatie:2010

Trefwoorden:financial statements, users