Reorganisatie op maat van kleine en middelgrote ondernemingen: België (1850-1910) (FWOAL899)

Insolvabiliteitswetgeving en -praktijken zijn niet vaak bestudeerd vanwege de gevoeligheid voor verschillen in de bedrijfsfinancieringsstructuur van bedrijven. Als gevolg hiervan is het MKB niet vaak de focus geweest van de insolventiewetgeving. Het staat nog grotendeels open voor onderzoek naar de mate waarin pre-insolventieprocedures, die gericht zijn op redding van ondernemingen, gericht moeten zijn op de specifieke kenmerken van kmo's. In dit opzicht is de Belgische situatie tussen 1850 en 1910 het belangrijkst. In 1851 en
In 1883 werden pre-insolventieprocedures ingevoerd die gericht waren op continuïteit van het bedrijf in plaats van liquidatie. Dit voorstel veronderstelt dat deze verschuiving te wijten was aan een toename van het aantal kmo's en aan hun kenmerken van financiering (schuldenlast boven het eigen vermogen, weinig financiers, nauw beheerd beheer). Deze eigendommen maakten de bestaande insolventieprocedure (gerechtelijk en buitengerechtelijk) ongeschikt. Er zal worden nagegaan in welke mate de forensische praktijk en de handelspraktijk de specifieke problemen van KMO's in financiële nood aanpakken. Het voorgestelde project zal een diepgaande impact hebben op debatten over bedrijfsinsolvabiliteit, die vaak een generaliserende houding aannemen. Er wordt aangenomen dat differentiatie naar bedrijfsgrootte en hun respectieve kwaliteiten vandaag de dag even relevant is als in het verleden.

Trefwoorden:KMO'S

Disciplines:Ondernemingsrecht