De politiek van decabinisering in Napoleontische systemen: een 'process-tracing' analyse

Deze dissertatie gaat in op het deïnstitutionaliseringsproces van de ministeriële kabinetten (MK) in de politieke systemen van de Napoleontische bestuurstraditie (wij noemen dit proces 'decabinetisering'). Het MK bestaat uit 'een staf van persoonlijke adviseurs die bij het aantreden van een minister worden ingehuurd en die geen deel uitmaken van de administratieve hiërarchie' (Walgrave, 2007, p6). Zij worden beschouwd als de meest geïnstitutionaliseerde organisatie waarin ministeriële adviseurs opereren. In de politieke systemen van de Napoleontische bestuurstraditie zijn MK's al lange tijd belangrijk, zowel in termen van omvang als invloed. In sommige van deze landen zien we echter een tegenovergestelde trend van deïnstitutionalisering van de kabinetten (Copernicus Reform in België, de recente beslissing van Macron om het aantal leden van de Raad van Bestuur in Frankrijk te verminderen). We proberen dus beter te begrijpen hoe en waarom dit proces plaatsvindt. De studie van het Ministerieel Kabinet als meest geïnstitutionaliseerde vorm waarin de Ministeriële Adviseurs werken, is ook relevant voor niet-Napoleontische gevallen. Er is zelfs betoogd dat we een proces van kabinetten in Westminster-landen waarnemen. Het analyseren van het MK in het Napoleontische systeem vormt dus ook een zeer waarschijnlijke casestudy van de (dys)functie en kwesties die verband houden met het bestaan van MK in het algemeen.