De ontwikkeling van een superieur in vitro model voor de detectie van levertoxiciteit van geneesmiddelen door middel van het 3D printen van vernetbare biopolymeren.

Het ontwikkelen van medicijnen is een tijd- en kostenintensief proces. Tijdens de ontwikkeling van geneesmiddelen, verschillende fasen
zijn nodig voor een geneesmiddel om eindelijk de markt te bereiken. Tijdens de ontdekkings- en ontwikkelingsfase worden duizenden verbindingen gesynthetiseerd, waarvan de meest geschikte de preklinische fase bereiken. Tijdens deze fase worden in vitro en in vivo tests uitgevoerd om de toxiciteit te traceren. Vanwege zowel ethische als economische beperkingen is er een duidelijke behoefte aan meer betrouwbare in-vitro-toxiciteitstests in een poging een juiste selectie van verbindingen mogelijk te maken die de klinische fase ingaan. Tijdens mijn promotieonderzoek zal ik me richten op het ontwikkelen van een dergelijk 3D-model om de toxiciteit van geneesmiddelen eerder in het ontwikkelingstraject van geneesmiddelen te evalueren. Bepaalde biopolymeren zullen chemisch gefunctionaliseerd zijn om crosslinking na 3D-printen mogelijk te maken. De steigers worden geoptimaliseerd met betrekking tot scaffold-specifieke eigenschappen zoals samenstelling, poriënarchitectuur en coatingmateriaal. Daaropvolgend zullen de scaffolds worden afgestemd op leverspecifieke eigenschappen. Die scaffolds zullen worden gebruikt om de adhesie en proliferatie van van menselijke huid afgeleide precursorcellen (hSKP) te ondersteunen. Deze stamcellen zullen worden gedifferentieerd naar hepatocytachtige cellen om de slechte kwaliteit (niet representatief voor humane hepatocyten) van in de handel verkrijgbare cellijnen en het gebrek aan beschikbaarheid van menselijke hepatocyten aan te pakken. hSKP-cellen worden afgezonderd van de voorhuid van jongens die onderdoorsnijden.