Fundamentele analyse en toepassingen van CRISPR-Cas systemen

Een van de minst begrepen (maar meest onderzochte) bacteriële antivirale systemen zijn CRISPR-Cas. Deze systemen zijn analoog aan adaptieve immuniteit en werken door eerdere virale infecties te onthouden en zijn dus in staat om te gaan met terugkerende infecties. Eerste stap, dat is ook het meest ondergewaardeerde, in dit proces wordt aanpassing genoemd en is een van de belangrijkste doelen van dit project. Tijdens aanpassing voegen bacteriën korte virale DNA-fragmenten toe, spacers genoemd, in hun CRISPR-regio. Deze spacers dienen vervolgens als leidraad voor bacteriën om met terugkerende indringers om te gaan. Bijgevolg kunnen deze spacers worden gebruikt om CRISPR-Cas-systemen te herprogrammeren om willekeurige sequenties te targeten en dit is het kenmerk dat leidde tot de revolutie in genome engineering. De belangrijkste doelstellingen van dit project zijn: 1. Begrijpen hoe CRISPR-Cas-systemen nieuwe afstandhouders in verschillende CRISPR-Cas-systemen verwerven. 2. CRISPR-Cas-systemen gebruiken bij de ontwikkeling van nieuwe instrumenten voor het bestuderen van gastheer-parasietinteracties met bijzondere aandacht voor bacteriële toxines. Het begrijpen van de spacer-acquisitie en het benutten van de programmeerbaarheid van CRISPR-Cas-systemen zal dienen om deze doelstellingen te verenigen langs de conceptuele lijnen van de evolutie