< Terug naar vorige pagina

Onderzoeker

Diane De Neubourg

  • Onderzoeksexpertise:Behandeling op maat van onvruchtbare patiënten zal leiden tot meer koppels die hun kinderwens in vervulling zien gaan. Achtergrond Infertiliteit wordt gedefinieerd als het falen om zwanger te worden gedurende een periode van 12 maanden van regelmatig onbeschermde seksuele betrekkingen. Infertiliteit en subfertiliteit komen voor bij 9% van de koppels met kinderwens. Behalve de voor de hand liggende redenen om niet zwanger te worden zoals anovulatie, beiderzijdse afsluiting van de eileiders, zeer klein aantal of afwezigheid van zaadcellen in het ejaculaat, ernstige endometriose of prematuur ovariële insufficiëntie leiden de meeste koppels aan een vorm van subfertiliteit. De subfertiele koppels hebben gewoonlijk één of meerdere aspecten die onder de norm vallen na fertiliteitsonderzoek en dit valt vaak samen met oudere leeftijd van de vrouw (man), minder frequente seksuele betrekkingen, drukke jobs, meer planning en tijdsgebrek. Deze verminderde vruchtbaarheid wordt verklaard door het feit dat reproductie een kwestie is van kansen die afhangen van de subtiele balans tussen succes en falen van complexe en weinig begrepen opeenvolgende processen die leiden tot zwangerschap zoals spermatogenese, oögenese, ovulatie, seksuele betrekkingen, transport van geslachtscellen, fertilisatie, embryogenese en implantatie. Behoudens de patiëntenpopulatie met een duidelijke indicatie voor behandeling leiden de meeste koppels aan subfertiliteit eerder dan aan infertiliteit. Dit brengt een belangrijke uitdaging met zich mee voor de behandelende arts die het koppel moet adviseren over afwachtend beleid dan wel over actieve therapie door middel van intra-uteriene inseminatie (IUI) of IVF/ICSI. De beslissing voor het ene of het andere hangt af van talrijke factoren waarbij de wetenschappelijke informatie evenals de wensen van een patiënt moeten leiden tot de beste optie voor het koppel. Ondanks het continu streven naar kwaliteitsverbetering van de behandeling hebben we onderschat hoe moeilijk het is om een behandeling vol te houden en wordt het risico op het stoppen of onderbreken van fertiliteitsbehandeling sterk onderschat. Het onderbreken van de behandeling wordt in belangrijke mate verklaard door de last van een vruchtbaarheidsbehandeling zowel op fysisch als psychisch vlak. Objectieven Het onderzoek dat ik uitvoer en wens verder te zetten focust zich enerzijds op verbeteren van efficiëntie en veiligheid van de fertiliteitsbehandeling maar ook op patiëntgerichte zorg waarbij patiëntvoorkeuren worden meegenomen om meer patiënten “aan boord” te houden en dus meer koppels te helpen hun kinderwens te vervullen. Dit doen we op verschillende onderzoeksdomeinen. Als deel van het project “Hoe kan sperma DNA fragmentatie de kans op zwangerschap voor een patiënt beïnvloeden?” onderzoeken we de rol van sperma DNA fragmentatie als een sperma functietest om een onderscheid te maken en koppels te selecteren met optimale kansen voor intra-uterien inseminatie. Actueel coördineer ik een Belgische multicentrische studie waarbij we onderzoeken hoe vaak het voorkomt en welke de redenen zijn dat patiënten hun behandeling onderbreken terwijl ze nog embryo’s ingevroren hebben en dit bij een grote cohorte Belgische fertiliteitspatiënten die een IVF/ICSI behandeling volgden. Daarnaast zij we gestart met een studie die onderzoekt op welke manier een digitale preconceptionele levensstijl assistent (app) voor vruchtbaarheidsbehandelingen een hulpmiddel kan zijn om patiënten bij te staan gedurende hun fertiliteitsbehandelingen om op die manier ook meer doorgaande zwangerschappen te realiseren. De recente gestarte KCE trial in 12 Belgische fertiliteitscentra waarvan ik de hoofdonderzoeker ben, onderzoekt of de toevoeging van Lipiodol aan het onderzoek waarbij de doorgankelijkheid van de eileiders wordt getest (Hyfosy) leidt tot een hogere kans op zwangerschap waardoor uiteindelijk minder patiënten een ingrijpendere vruchtbaarheidsbehandeling dienen te ondergaan.
  • Trefwoorden:SPERMA-KWALITEIT, VRUCHTBAARHEID, VOORTPLANTING, Geneeskunde
  • Disciplines:Reproductieve geneeskunde
  • Onderzoekstechnieken:Meeting van sperma DNA fragmentatie Mannelijke infertiliteit is verantwoordelijk voor ongeveer 20-70% van de diagnoses van verminderde vruchtbaarheid bij een koppel terwijl de meeste mannelijke factor infertiliteit niet adequaat kan behandeld worden. De huidige diagnose van mannelijke infertiliteit is gebaseerd op criteria van het onderzoek van semen volgens de richtlijnen van de WHO van 2010. Deze richtlijnen beschouwen een man met een normale vruchtbaarheid als hij boven de referentiewaarden valt voor concentratie (meer dan 15 M/ml), morfologie (meer dan 4% ideaal gevormde zaadcellen) en motiliteit ( 32% progressief motiele zaadcellen). Alhoewel de WHO classificatie accuraatheid aangeeft door een geharmoniseerde methodologie in de verschillende laboratoria, is het zo dat dezeclassificatie weinig relevant is om de geschikte behandeling te kiezen noch om een voorspelling te maken naar uitkomst voor het koppel dat start met medisch geassisteerde voortplanting. Echter verschillende studies die verschillende technieken gebruiken voor het meten van sperma DNA fragmentatie geven aan dat er een belangrijke associatie is tussen schade aan sperma DNA en de uitkomst van de zwangerschap. De mate van DNA fragmentatie correleert namelijk op een negatieve manier met zwangerschap en geboorte zowel bij natuurlijke als geassisteerde conceptie. Wij voeren een directe sperma DNA fragmentatie test uit door model van de terminal deoxyuridine nick end labeling (TUNEL) assay op verse stalen in het totale staal en op de vitale fractie zowel voor als na de gradiënt centrifugatie. (Punjabi U, Van Mulders H, Goovaerts I, Peeters K, Clasen K,Janssens P, Zemtsova O, De Neubourg D. Sperm DNA fragmentation in the total and vital fractions before and after density gradient centrifugation: Significance in male fertility diagnosis. Clin Biochem. 2018 Dec;62:47-54. doi: 10.1016/j.clinbiochem.2018.05.011). Wij testen nu de hypothese dat het testen sperma DNA fragmentatie een belangrijke diagnostische en dus cruciale rol speelt in de selectie van de patiënt die hun voordeel zullen halen uit intra-uterine inseminatie behandeling wat zal leiden tot een hogere kans op zwangerschap en levendgeboorte in vergelijking met de standaard semenanalyse criteria.
  • Gebruikers van onderzoeksexpertise:Patiënten Koppels met kinderwens Onderzoekers die impact op sperma kwaliteit wensen te beoordelen. Patiëntenorganisaties Overheid Experten in fertiliteit