De inbedding van ecologische netwerken door middel van sociale praktijken in de Brusselse rand

In het Brussels Hoofdstedelijk Gewest is er in de visievorming rond duurzame stedelijke ontwikkeling een grote aandacht voor ecologie. Recente studies zoals het Gewestelijk Plan voor Duurzame Ontwikkeling (GPDO), het Natuurplan of Metropolitan Landscapes (ML), vernetwerken de gefragmenteerde open ruimtes in de Brusselse rand tot groene of ecologische netwerken, die een duurzame ontwikkeling van de stad ten goede moeten komen. Deze plannen hebben de ambitie sociale praktijken die het beheer van deze duurzame landschappen mogelijk moeten maken te integreren (het beheer van moestuinen, waterzuiveringsinstallaties, energiewinning, etc.). Echter, het is zelden duidelijk op welke manier deze hernieuwe praktijken aansluiting zullen vinden in het dagelijks leven en de gewoontes van de bewoners van de omringende wijken. Dit onderzoek neemt bovenstaande probleemstelling als uitgangspunt om de inbedding de bestaande sociale praktijken in het ontwerp en de ontwikkeling van ecologische netwerken te onderzoeken door midden van analyse en ontwerp die bouwen. Het ontwikkelt hiervoor een methodiek die verder bouwt op inzichten uit ecologie, sociolgie en ontwerp, waarbij inzichten zullen worden uitgetest door middel van ontwerpend onderzoek op een case study in de rand rond Brussel (de Neerpede).

Trefwoorden:Brussels

Disciplines:Management van landschapsarchitectuur