< Terug naar vorige pagina

Project

Graven voor synergie:Plannen en terugwinnen van landschap in semi-woestijngebieden: studiecase van Atacama

Mijnbouw heeft een actieve en vaak dominante rol in nationale economieën en gelokaliseerde stedelijke infrastructuur. Tegelijkertijd wordt het echter meestal gezien als een schadelijke factor met betrekking tot water-, bodem- en afvalbeheer wanneer bekeken door de lens van stedenbouw en planning. In de huidige internationale mijnbouwbeheerpraktijken kan de ontwikkeling van teruggewonnen landschappen mijnbouweffecten op menselijke nederzettingen en herstel van milieu en biodiversiteit verminderen of compenseren. Ontwikkeling in de nabijheid van mijnafval (residuen) wordt als gevaarlijk beschouwd voor zowel het milieu als de stedelijke ontwikkeling. Tegelijkertijd blijven waterbeheerspraktijken het belangrijkste element van geschillen tussen mijnwerkers, boeren en burgers. Het ontbreken van alternatieve oplossingen voor waterschaarste, overstromingen en vervuiling, onthult een disjunctie tussen stadsplanning, beheer van natuurlijke hulpbronnen en winning van hulpbronnen. De recente ontwikkeling van 'ecologisch stedenbouwkundig' trekt uit ecologie en inspireert een stedenbouwer die sociaal inclusiever en gevoeliger is voor het milieu met een meer holistische benadering voor ontwerp en beheer van steden.Volgens dergelijke ecologische stedenbouwkundige concepten zouden de meeste mijnsteden, zoals Copiapo in de Atacama-regio in Chili,kunnen evolueren naar een duurzamer landschap en beheer van natuurlijke hulpbronnen, om problemen van waterschaarste, stedelijke overstromingen en mijnafval aan te pakken. Op dit moment faalt het fysieke van mijnbouwinfrastructuur om zich aan te passen aan hogere extractiesnelheden en bijgevolg aan hogere waterbehoeften. Er is een irrationeel gebruik van de middelen en voor de hand liggendeconfrontatie van belanghebbenden, wettelijke kaders en relevante actoren. Een hypothese richt zich op de mogelijkheid van herpositionering van de 'problemen' van waterschaarste, stedelijke overstromingen en mijnafval om een katalysator te worden voor zowel stedelijke als landschappelijke regeneratie. Het onderzoek tracht een bijdrage te leveren aan het aanpassen van verschillende voorschriften binnen de mijnbouw, milieubescherming en stedenbouw door middel van het ontwerponderzoek dat is ingebed in en wereldwijde innovaties op het gebied van mijnbouw, stedenbouw, landbouw, waterbeheer en infrastructuurontwikkeling.Het voorgestelde onderzoek beoogt een bijdrage te leveren aan het wetenschappelijke debat over alternatieve ecologische stedenbouwkundige strategieën als een model in kleine steden (150.000 inwoners) die nieuwe paradigma's verbinden in stedelijke ecologie, landbouwproductie, waterbeheer en teruggewonnen landschap. Mijnbouwactiviteiten zijn afhankelijk van de vraag op de wereldmarkt en kunnen zo lang duren als minerale grondstoffen beschikbaar zijn. Om meer duurzame strategieën te ontwikkelen, kunnen terugwinningsactiviteiten parallelle extractieve activiteiten combineren. De vraag die gesteld moet worden is of extractieve mineralen geen doodlopende weg zijn? Een aantal gevallen in Noord-Chili onthullen hebben actieve minerale winning gehad gedurende de laatste 90 jaar en hebben een nogal geforceerde relatie met infrastructuur, landschap en milieu vastgesteld. Als op een bepaald tijdstip een teruggewonnenmijnlandschap wordt gepland, hoe kan men dan urbanisme benaderen in de 'eeuwigdurende overgang' van mijnsteden? De casestudy bevindt zich in de regio Atacama met meer dan 4000 mijnactiviteiten, en met name in de periferie van Copiapo, waar minerale extractie aanwezig is in meer dan 2000 putten, verdeeld over ambachtelijke en transnationale schaal, actief en verlaten. Extractie, samen met deuitgeputte watervoorraden van aquifers voor landbouw, brengt drinkbaar water in gevaar voor omliggende steden. Met de goedkeuring van concepten uit ecologisch stedenbouwkundig onderzoek wil het onderzoek strategieën ontwikkelen om waterschaarste, mijnafval en verlies van biodiversiteit aan te pakken.
Datum:7 dec 2018 →  8 apr 2024
Trefwoorden:environmental-planning, Reclaimed landscape, urban planning, water stress, mining waste, water scarcity
Disciplines:Ingenieurswetenschappen in de architectuur, Architectuur, Interieurarchitectuur, Architecturaal design, Kunststudies en -wetenschappen
Project type:PhD project