Verkenning van Yixie (herschrijven) in Chinese culturele vertaling

Chinese schrijvers, op het vasteland en overzee (voortaan 'Chinese schrijvers'), hebben een overvloedige Chinese cultuur geïntroduceerd in hun Engelse werken, ogenschijnlijk in origineel schrift, maar in feite vol met vertalingen van Chinese culturele essentie, variërend van met cultuur geladen termen , unieke Chinese culturele fenomenen aan klassieke werken. Zonder expliciete proclamatie, voerden deze Chinese schrijvers vertaling uit op de 'vermomming' van het schrijven. Er is geen duidelijke scheidslijn tussen hun 'schrijven' en 'vertaling'. Het is noch schrijven noch pure taalkundige vertaling, maar eerder een combinatie van schrijven en schrijven. Yixie (letterlijk vertaald als het schrijven van een vertaling), een term met een klaar bestaan in het Chinees, onderscheidt zich van nature door dit fenomeen aan te duiden. Gedeeltelijk vanwege de tolerantie van vaagheid in de Chinese traditionele cultuur, aangezien de term Yixie bestaat uit twee individuele Chinese karakters, wat respectievelijk vertalen (yi) en schrijven (xie) betekent, is de starre definitie ervan vrijgesteld van de eis van de academische wereld. Niettemin leidt de afwezigheid van de rigoureuze betekenis van de term tot de speelruimte van het willekeurige gebruik ervan. Dit onderzoek zal het pionierswerk doen om het theoretische concept van Yixie en zijn model in vertaalstudies te formuleren aan de hand van casestudy's van de typische Yixie-werken van Lin Yutang en Eileen Chang in de jaren 1930, inclusief hun transcriptie en zelfvertaling. Door het fenomeen Yixie te benaderen van descriptieve vertaalstudies en vergelijkende literatuurstudies, zal het onderzoek de volgende vragen beantwoorden: 1. Wat is het concept van Yixie (herschrijven) in de Chinese cultuur? 2. Hoe werkt het fenomeen van Yixie (herschrijven) in het kader van transnationale literatuur? 3. Hoe werkt Yixie mee aan de opbouw van het Chinese culturele imago in de VS?