Bepaling van het na-brand draagvermogen van industriële stalen en roestvast stalen gebouwen

Momenteel is het onderzoek van betrouwbaarheid gebaseerde rekentechnieken voor het aantonen van het draagvermogen van structuren na brand geconcentreerd op meer verdiepingsgebouwen, zoals toegepast in appartements- en kantoorgebouwen. Wellicht door de hoge menselijke impact die gerelateerd is aan het gebruik van zulke gebouwen.  Onderzoek is reeds uitgevoerd met behulp van eerste orde betrouwbaarheid gebaseerde rekentechnieken voor een eenvoudige enkele isostatische betonplaten, welke vaak in de voornoemde type gebouwen gebruikt worden.  Doch vanuit economisch is het na brand-gedrag van structuren ook van belang voor de industrie en bedrijven. In hebben we evenwel te maken met een ontbrekende kennis voor éénlagige hyperstatische staalstructuren.  Het hoofddoel van dit onderzoek is de gevolgen te simuleren van natuurlijke branden op industriële staal en staan-beton structuren, de resultaten hiervan te vergelijken met in de literatuur beschikbare gegevens en een methode te ontwikkelen om de residuele draagkracht te evalueren. Met een beperkte set van gegevens kan, m.b.v. numerieke technieken, de temperatuur verdeling in afgesloten ruimten berekend worden en de structurele respons hierop.  Verder is het bekend dat het faalmechanisme, in geval van brand, voor dit type structuren steeds geïnitieerd wordt door de weerstand biedende kolom-balk verbindingen.  Met behulp van de krachtenmethode kan deze informatie direct afgeleid worden voor een raamwerk en omgezet naar een statistische benadering.  Op basis van deze theoretische analyse kan het residuele draagvermogen van een structuur geëvalueerd worden na blootstelling aan brand.