Modellering en monitoring van kritische verbindingen in verouderde betonnen bruggen (R-9081)

In de westerse wereld werd de meeste kritieke infrastructuur gebouwd in de jaren 1970-80. Daardoor bereikt een groot aantal bruggen in de komende jaren het kritische leeftijd van 50, gewoonlijk gekoppeld aan een potentieel aanzienlijke corrosie en degradatie. Tegelijkertijd nemen de verkeersbelastingen voortdurend toe, wat extra uitdagingen oplevert voor infrastructuurveiligheid en -duurzaamheid. Het wordt daarom steeds belangrijker om kritieke structuuronderdelen te monitoren om effectieve interventies tijdig te plannen. Echter, terwijl de monitoringstechnologieën snel voortgaan, blijven twee grote problemen bestaan: 1) Wat zijn de belangrijke parameters te meten en 2) Hoe de enorme hoeveelheden verzamelde gegevens te interpreteren en te vertalen naar bruikbaar inzicht in de structuurveiligheid ? Dit project richt zich op het onderzoeken van de eindzones van brugliggers met tandopleggingen, waarvoor recente instortingen zijn gebeurt. De specifieke doelstellingen zijn als volgt: 1) Ontwikkelen van een kinematisch gedragsmodel voor tandzonen; 2) Ontwikkelen van een methodiek voor het monitoren van oplegzonen. Deze doelstellingen worden bereikt door middel van een programma dat experimentele, numerieke en analytische onderzoeken combineert op basis van de speerpunten van de samenwerkende onderzoeksgroepen.

Trefwoorden:beton, schadegedrag van bouwmaterialen

Disciplines:Structurele ingenieurskunde, Keramische en glasmaterialen, Materialenwetenschappen en -techniek, Halfgeleidermaterialen

Project type:Samenwerkingsproject