< Terug naar vorige pagina

Project

Verhoging betrokkenheid en inspraak van huisarts en patiënt bij de bespreking van de resultaten van het MOC

De behandeling van kanker wordt steeds complexer. Daarom is het belang van een multidisciplinair overleg de voorbije decennia erg toegenomen. In België werd dat overleg geformaliseerd in het Multidisciplinair oncologisch consult (MOC). Jaarlijks worden er meer dan 100.000 georganiseerd. Dit is zonder twijfel een gunstige evolutie. In een recent rapport van het KCE ziet men echter één groot probleem: de aanwezigheid van de huisarts is eigenlijk onbestaande. Ook al was zijn plaats bij het concept van het MOC duidelijk voorzien, toch is de huisarts in minder dan 3% van de MOCs aanwezig. De huisarts wordt gezien als degene die de patiënt het beste kent. Aangezien er ook geen andere vertegenwoordiger van de patiënt aanwezig is, kan men zich de vraag stellen of het overleg niet te veel over het hoofd van de patiënt geschiedt: cruciale beslissingen worden genomen, zonder het belangrijkste aspect van de geneeskunde te respecteren, namelijk het zien van de patiënt. De mening van de patiënt die hij zelf of via een tussenpersoon ventileert, moet het zelfde gewicht krijgen als dat van de specialisten. Deze stelling vormt de kern van ons onderzoek. 

Aangezien het MOC een hard bevochten evolutie is in de behandeling van de kankerpatiënt, willen we het niet helemaal over boord kieperen. Aangezien het nogal technisch is, vertrekken we van de huidige situatie en laten we het MOC op de huidige manier functioneren en leggen we ons toe op de vertaalslag ervan naar en de keuzemogelijkheden van de patiënt. 

1) Met het oog op een echt open overleg met de patiënt willen we onderzoeken in hoeverre de besluiten van het MOC meer open-ended kunnen worden geformuleerd en of de specialisten dit zien zitten: de verschillende behandelopties met hun voor en nadelen moeten naast elkaar worden geformuleerd.

2) In aansluiting met de mogelijke behandelingsplannen die in het MOC geformuleerd worden, moet een procedure gevonden worden die toelaat dat de uiteindelijke behandeloptie voldoende rekening houdt met de wensen van de patiënt in zijn psychosociale context. Het is wenselijk dat in deze procedure de patiënt, de behandelende specialist en de huisarts inbreng kunnen hebben. Deze procedure moet toelaten dat de verschillende mogelijkheden afgewogen worden met hun voor en nadelen. Pas daarna wordt het behandelplan definitief gemaakt. De vraag is in welke mate de patiënt, huisarts en medisch specialist dit een haalbare en efficiënte methode vinden voor de realisatie van een verhoogde inbreng van de voorkeuren en verwachtingen van de patiënt in het definitieve behandelplan.

3) Daarnaast wordt onderzocht op welke wijze de patiënt in deze nieuwe benadering het beste ondersteund kan worden om een afgewogen beslissing te kunnen nemen en of huisarts en medisch specialist ook hulpmiddelen nodig hebben om deze procedure optimaal te laten verlopen.

4) Als laatste wordt een pilootstudie uitgevoerd naar de haalbaarheid van de weerhouden procedure(s) gebruik makend van de resultaten uit de doelstelling 1 t/m 3.

 

Datum:1 jan 2017 →  31 dec 2017
Trefwoorden:huisarts, patiënt, resultaten MOC
Disciplines:Sociale psychologie, Morfologische wetenschappen, Oncologie