Roma-meisjes op de jeugdrechtbank : de professionele actoren binnen de jeugdbescherming aan het woord

Deze bijdrage handelt over Roma-meisjes die wegens een als misdrijf omschreven feit (MOF) voor de jeugdrechtbank verschijnen. Onderzoek heeft aangetoond dat jeugd- beschermingsactoren deze meisjes als onbenaderbaar en als onbehandelbaar beschouwen. Dit resulteert in een tweesporenbeleid op de jeugdrechtbank: geen interventie of plaatsing in een gesloten instelling. In een eerder artikel lag de focus vooral op de wijze waarop deze meisjes werden omschreven in de jeugdrechtbankdos- siers door politie, maatschappelijk werkers, jeugdrechters en psychiaters. Deze bij- drage steunt op interviews met verschillende professionele actoren die in contact komen met deze Roma-meisjes in het jeugdbeschermingssysteem. We bekijken voor- eerst de visie van de actoren over deze meisjes en hun context. Verder gaan we ook in op hoe zij omgaan met deze dossiers en welke reactiewijzen zij als (in)adequaat beschouwen. Afsluiten doen we met een reflectie over het cultuur-centrische discours van de professionele actoren, en over de ambivalente positie van Roma-meisjes in de jeugdbescherming, als slachtoffer dan wel als dader. This paper focuses on Romani girls who appear before the Youth Court in delinquency cases. Research has revealed that youth justice professionals perceive these girls as unapproachable and as incorrigible, which results in a dual reaction of the Youth Court: non-intervention or confinement in a closed institution. In an earlier article, we mainly focused on how Romani girls are described in the Youth Court case files by policepersons, social workers, judges and psychiatrists. The current contribu- tion draws on interviews with professional actors who work with Romani girls in the youth justice system. We first explore the professional actors’ views regarding these girls and their backgrounds. Next, we discuss how they deal with cases of Romani girls and which reactions they consider as (in)adequate. The article ends with a reflection on the culture-centrist discourse of professional actors, and on the ambivalent posi- tioning of Romani girls in the system – as victims or as offenders. Dans cet article nous examinons le sujet des filles Roms commis un fait qualifié infrac- tion qui comparaissent devant le tribunal de la jeunesse. Des études antérieures ont établi que les acteurs de la protection de la jeunesse perçoivent ces filles comme dif- ficiles à approcher et comme intraitables, ce qui résulte en une réaction duale de la part du tribunal de la jeunesse: non-interventions ou placements dans une institution fermée. Dans notre article précédent le focus était surtout sur la description des filles dans les dossiers du tribunal de la jeunesse par la police, les assistants sociaux, les juges et les psychiatres. Par ailleurs, cette contribution s’appuie sur des interviews avec des acteurs qui travaillent avec les filles Roms dans la protection de la jeunesse. D’abord nous explorons les perceptions des acteurs concernant ces filles et leurs contextes. Après, nous examinons comment les acteurs gèrent les dossiers des filles Roms commis un fait qualifié infraction et quelles réactions ils perçoivent comme (in)adéquates. Finalement nous reflétons sur le discours culture-centrique des acteurs professionnels, et sur la position ambivalente des filles Roms dans la protec- tion de la jeunesse – comme victime ou comme auteur.

Jaar van publicatie:2017

Toegankelijkheid:Closed