Ferulaatesterase producerende L. buchneri stammen: een nieuw revolutionair concept bij het inkuilen van ruwvoeders (MELKFER)

Kan een bepaald additief voor het inkuilen van gras en maïs een gunstig effect hebben, zowel op de kuilkwaliteit als op de voederwaarde, met name de celwandverteerbaarheid? Deze vraag wordt beantwoord voor een innovatie die de private sector (Pioneer) heeft ontwikkeld, het in water oplosbaar poeder ‘11GFT’ voor gras en ‘11CFT’ voor kuilmaïs. Het inoculant bevat 3 soorten levende melkzuurbacteriën, waaronder Lactobacillus buchneri, die naast melkzuur ook azijnzuur vormt en daardoor de aerobe stabiliteit van de kuil kan verhogen. Deze bacteriestam is ook in staat ferulaatesterase te produceren, een enzyme dat de bindingen tussen de celwanden kan verbreken. ILVO controleert, samen met HoGent via empirische tests tot op het niveau van de dierprestaties of het kuiladditief inderdaad resulteert in een hogere voederopname en betere prestaties bij de dieren.

Een eerste snede Engels raaigras wordt tijdens een eerste jaar in 4 en in een tweede jaar in 3 groeistadia geoogst, voorgedroogd bij ca 35% droge stof en gehakseld. Kuilmaïs wordt tijdens een eerste jaar bij 2 rijpheidsstadia (normaal en graanrijp) en in het tweede jaar bij een normaal stadium geoogst. De Hogeschool Gent maakt microkuilen van zowel de controle als het met inoculant behandelde materiaal en bepaalt de kuilkwaliteit. ILVO-DIER bepaalt de pensafbreekbaarheid van de organische stof en de celwanden bij gefistuleerde koeien. Daarnaast worden voederproeven bij melkvee uitgevoerd met enerzijds behandelde graskuil en anderzijds behandelde maïskuil in vergelijking met onbehandelde kuilen om het effect op de voederopname en de melkproductieresultaten na te gaan.

Het inkuilen van gras en maïs is een belangrijke taak op rundveebedrijven voor het bewaren van ruwvoeders. Als de omstandigheden voor inkuilen niet ideaal zijn, kan de landbouwer/loonwerker beroep doen op kuiladditieven. Het is zaak om de beweerde effecten van dergelijke producten te verifiëren zodat veehouders/loonwerkers het bewuste inoculant objectief kunnen beoordelen en gericht kunnen gebruiken. De resultaten van dit onderzoek worden voorgesteld op internationale congressen en in wetenschappelijke alsook vulgariserende publicaties.

Externe partner(s)
Hogeschool Gent - Dept. BIOT