< Terug naar vorige pagina

Project

Het complexe faciale fenotype: nieuwe strategieën in familie-gebaseerd onderzoek

Het menselijk gezicht is een complex kenmerk dewelke sterk bepaald wordt door ons DNA. Die genetische component is duidelijk zichtbaar wanneer we kijken naar het bijna identieke voorkomen van eeneiige tweelingen, de sterke gelijkenissen binnen eenzelfde familie (bv. zelfde vorm van de neus of kin) of sommige genetische aandoeningen die gepaard gaan met karakterstieke gelaatskenmerken. Ondanks de recente ontwikkelingen en vooruitgang in het domein van de faciale genetica, is onze kennis omtrent de genen in ons DNA die verantwoordelijk zijn voor bepaalde variaties in ons gezicht nog beperkt. Dit is voornamelijk te wijten aan de manier waarop specifieke gelaatskenmerken (‘gezichtsfenotypes’) gewoonlijk worden beschreven in de literatuur, bv. afstand tussen de ogen of breedte van de mond. Echter, zulke eenvoudige afstandsmetingen zijn onvoldoende om de volledige complexiteit van onze gezichtsvorm te omvatten. 

In deze thesis verwerven we meer inzicht in de genetische achtergrond van zowel normale als abnormale faciale variatie via innovatieve fenotyperingstechnieken gebaseerd op de genetische en resulterende fenotypische gelijkenissen binnen families. Een eerste deel van het project bestond uit een decompositie van het faciale fenotype via heritabiliteitstudies, waarbij het gezicht werd onderverdeeld in kleinere segmenten naargelang de (co-)heritabiliteit van deze regio’s. Een tweede onderzoekslijn was de studie van faciale gelijkenissen binnen eenzelfde familie, meer specifiek de gelijkenissen tussen broers en zussen (‘siblings’). Specifieke gelaatskenmerken die siblings gemeenschappelijk hebben, werden gedefinieerd met behulp van een biometrisch matching- of identificatiesysteem. Genetische locaties die bijdragen tot normale variatie van deze kenmerken werden geïdentificeerd door middel van genoomwijde associatiestudies in een tweede dataset van individuen van Europese afkomst. De sibling-gebaseerde fenotyperingstechniek werd ook toegepast in een nieuwe, onafhankelijke studiepopulatie van Afrikaanse afkomst en de overlap in genetische locaties werd onderzocht. In een laatste luik breidden we de studie van familiale gelijkenissen tussen siblings uit naar de gelijkenissen tussen ouder en kind als maat voor normale faciale overerving. De afwijking van een normaal overervingspatroon in kinderen met een genetische aandoening werd dan voorgesteld als een alternatieve en objectieve definitie van faciale dysmorfie in een klinische context.

Datum:17 okt 2016 →  4 feb 2021
Trefwoorden:Facial Morphology, Dysmorphology, Facial Genetics
Disciplines:Genetica, Systeembiologie, Moleculaire en celbiologie, Medische beeldvorming en therapie, Andere paramedische wetenschappen
Project type:PhD project