Een blauwdruk voor effectief collaboratief schrijven en reviseren in het hoger onderwijs: de interactie van instructie, taakcomplexiteit, interactie- en schri jfprocessen en hun relatie tot tekstkwaliteit.

Collaboratief schrijven wordt vaak ingezet in het secundair en hoger onderwijs omwille van zijn voordelen. Door samen te schrijven kunnen schrijvers profiteren van elkaars kennis en het schrijfproces beter reguleren. Vaak resulteert dit in meer lezersgerichtheid en een beter schrijfproduct. Ook op de werkvloer zijn de overgrote meerderheid van de teksten die geschreven worden het eindproduct van een proces waarbij meerdere schrijvers en lezers betrokken zijn. Er zijn echter een aantal factoren die het succes van samen schrijven bepalen: de taak, wat er zich afspeelt in zon schrijfgroepje (interactie, reguleren) en of er instructie wordt aangeboden aan het schrijfgroepje. Het is vooral de interactie tussen deze individuele en collaboratieve componenten die de effectiviteit van samenwerkend schrijven bepaalt. In dit project doen we experimenteel onderzoek naar de meest effectieve combinatie van factoren bij samen schrijven. Enkel op die manier kan het volledige potentieel van samen schrijven voor het onderwijs wo rden gerealiseerd.

Trefwoorden:higher education

Disciplines:Theorie en methodologie van de literatuurwetenschappen