< Terug naar vorige pagina

Project

State of the art spectroscopie van (on)fysische ijkvrijheidsgraden via numerieke experimenten

De protonen en neutronen waaruit onze atoomkernen zijn opgebouwd zijn zelf nog eens deelbaar in quarks. Deze interageren heel sterk met elkaar door het uitwisselen van gluonen, zelfs zo sterk dat het quasi onmogelijk is om neutronen en protonen te splitsen. Dit lukt bij heel hoge temperatuur (~100000 keer meer dan de temperatuur van de binnenkant van de zon, zelf al een nucleaire fusiereactor!). Dergelijke extreme omstandigheden waren in de natuur aanwezig kort na de Big Bang, en experimenteel kunnen ze tegenwoordig in deeltjesversnellers (ihb. CERN) gedurende hele korte tijd bereikt worden.Hoewel we dus bijna geen experimentele informatie hebben over die “onfysische” quarks en gluonen, bepalen hun eigenschappen wel hoe de fysisch waarneembare protonen en neutronen zich gedragen, ttz. de fundamentele bouwstenen van de materie. Een waardig alternatief voor experimenten is via big scale simulaties van de onderliggende quark-en gluon kwantumveldentheorie: quantum chromodynamics (QCD). De wereld wordt vervangen door een eindig discreet rooster, en supercomputers berekenen sommige anders moeilijk te bepalen kwantumeigenschappen van de quarks en gluonen. Ons doel is om geschikte wiskundige tools te bestuderen om uit de beperkte set van numerieke data betrouwbare fysische informatie over QCD te halen.

Datum:1 okt 2016 →  30 sep 2020
Trefwoorden:quark, gluon and ghost propagators, vacuum topology, Landau gauge, (inverse) lattice QCD spectroscopy, QCD
Disciplines:Klassieke fysica, Elementaire deeltjesfysica en hoge-energie fysica, Andere fysica