Verbeteren van correct taalgebruik in de Engelse schrijfles: Empirische studies naar het effect van niet-gefocuste correctieve feedback

Dit proefschrift onderzoekt de effectiviteit van niet-gefocuste correctieve feedback (CF), een benadering van L2-feedback op een groot scala aan fouten ((Ellis, Sheen, Murakami, & Takashima, 2008) en die gebruikelijk is in bepaalde schrijfsettings in cursus Engels als vreemde taal (EFL). De praktijk is echter de laatste jaren zwaar bekritiseerd omdat hij de aandachtscapaciteit van L2-leerders zou overbelasten, hun capaciteiten voor het verwerken van correcties zou inperken en hun affectieve respons op feedback zou beïnvloeden (zie o.a. Bitchener & Knoch, 2009b; Ellis et al., 2008; Sheen, Wright, & Moldawa, 2009; Truscott, 1996, 2001).

Tegen deze achtergrond is het hoofddoel van het onderzoek om te kijken naar de effectiviteit van een feedback-praktijk die uiteenlopende fouten tegelijk behandelt. Meer in het bijzonder is de bedoeling van de drie experimentele studies die zijn opgenomen in dit proefschrift om het effect van een dergelijke L2-benadering van schrijffouten op de grammaticale en niet-grammaticale nauwkeurigheid van leerders te analyseren. Daarbovenop kijken de studies verder naar het effect van feedback door ook leerdervariabelen in rekening te brengen en verschillende feedbackstrategieën te verkennen.