De ommekeer van genderongelijk in Europa en opleidingshomogamie en -heterogamie

De ommekeer van genderongelijkheid in het hoger onderwijs

Een belangrijke sociale ontwikkeling in de tweede helft van de twintigste eeuw is de sterke stijging van het aantal mannen en vrouwen in het hoger onderwijs, en vooral van het aantal vrouwen in het hoger onderwijs. Een belangrijk gevolg hiervan is dat het genderevenwicht in het hoger onderwijs is veranderd. In het verleden waren mannen meestal hoger opgeleid dan vrouwen, terwijl vandaag de dag vrouwen mannen overtreffen in termen van participatie en succes in het hoger onderwijs. De ommekeer van genderongelijkheid in het hoger onderwijs geldt voor bijna alle Europese landen (Vincent-Lancrin, 2008), maar ook voor Noord-Amerika (Diprete & Buchmann, 2006) en vele andere delen van de wereld (Esteve, García-Román en Permanyer 2012; Schofer en Meyer 2005). Dit betekent dat er voor het eerst in de geschiedenis meer hoogopgeleide vrouwen dan hoogopgeleide mannen de reproductieve leeftijd bereiken en de huwelijksmarkt betreden. Wij willen de invloed hiervan op partnervorming en partnerkeuze binnen Europa onderzoeken.

Assortative mating: selectieve partnerkeuze

Het dominante patroon van assortative mating is een combinatie van opleidingshomogamie gecombineerd met vrouwelijke hypergamie en mannelijke hypogamy: vrouwen hebben de neiging om te huwen met mannen die minstens zo hoog opgeleid zijn als zichzelf; daarentegen hebben mannen de neiging om te huwen met vrouwen die hooguit even hoogopgeleid zijn als zichzelf. Dit patroon weerspiegelt een combinatie van mannelijke en vrouwelijke voorkeuren aan de ene kant, en van wat mogelijk is gezien de man-vrouwverhouding binnen de verschillende opleidingsniveaus aan de andere kant. Wanneer er meer hoogopgeleide vrouwen dan mannen de huwelijksmarkt betreden, kunnen de traditionele patronen van vrouwelijke hypergamie en mannelijke hypogamie duidelijk niet blijven bestaan. Wij willen nagaan hoe de Europese huwelijksmarkt hierop zal reageren?